Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1958, Blaðsíða 82

Eimreiðin - 01.01.1958, Blaðsíða 82
58 EIMREIÐIN ættaróðalinu, svo að þar hafi um skeið ekki orðið búandi, sízt við þá rausn, sem goðorði þeirra hæfði. En hvað sem mynni dalsins hefur heitið í fyrstu — og áður- talda lausn tel ég trúlega — er þessi lykkja allhagleg vegabót, svo langt sem hún nær. En það er því miður of stutt, því fjall austan dalsins hefur orðið útundan vegabótinni; er það allbreitt, ásótt heiðaland, nefnt Svartárdalsfjall, og er þar hæst- ur vegur á milli Blöndu og Héraðsvatna í Skagafirði, því af ásnum, þar sem vegurinn liggur hæst, er djúpur halli nið- ur í Stóra-Vatnsskarð, er stykkjar í sundur annað og hærra fjall austan við hitt og er svo djúpt, að nálgast undirlendis- takmörk. Frá Blöndu báru þeir mig til skiptis, Skuggi og Hnausa- Jarpur, en skjótta trippið hafði töskumar. Reið ég hratt eftir að halla tók til Skagafjarðar og það austur fyrir Héraðsvötn- Hjalli mikill er í vesturhlíð austur af skarðinu og lækkar til norðurs. Heitir þar Langholt og er lægð bak við það byggð vestan ár, er um hana fellur frá Stóra-Vatnsskarði. Austast a hjalla þessum við veginn er hóll einn lítill, allgóð smalaþúfa til að skyggnast af eftir skepnum, og mun óvíða njóta sín bet- ur útsýni um norðanverðan fjörðinn. Stendur þar nú minnis- varði Stephans G., en enn er óreist minnismerki Kolbeins Tumasonar, sem bjó þar skammt undan, á Víðimýri, fyrit neðan brekkuna, og einnig var stórskáld og þeim mun lær- dómsríkari fyrir aurasnapandi yrkingamenn nútímans, að hann gat þetta, þótt hann væri ríkur og héraðshöfðingi, og á þvl betur við en Stephan sem átrúnaðargoð þeirra skálda, er sænri- leg hafa ritlaun eða eitthvað láta til sín taka. En kannski eru torfveggirnir á Víðimýrarkirkju, lítilli og lágreistri þar sunn- an bæjar á höfuðbóli trúarskáldsins Tumasonar, maklegast andsvar nútímamanna við ljóðmælinu er byrjar svona: Heyr himna smiðr . . . Austan Langholtsins og miklu lengra inn er eggslétt flatlendi: Vallhólmurinn, og er hann framburðm Héraðsvatna fyrst og fremst. Eitt sinn hefur óbrotinn sjór geng' ið allt suður með Vindheimabrekkum, langt suður fyrir núver- andi þjóðveg, en vatnsföll síðan fyllt upp hafsbotn þann, svo nú eru þar bújarðir, sem áður voru fiskaslóðir. Fleygðist ég þvers yfir það allt saman og hafði mig að Víðivöllum í Blöndu-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.