Eimreiðin - 01.01.1958, Blaðsíða 89

EIN LEIÐ TIL EMBÆTTIS
65
er geilarkorn sunnan úr Sprengisandi og langt út í Dumbs-
haf. Og hvað er um Fnjóskadal að segja, með Flateyjardals-
heiði og Flateyjardal, samhangandi dalfar, norður frá sér út
að Grímseyjarsundi, og Bleiksmýrardal til suðurs, suður á
Hióts við mið Dyngjufjöll? Það mætti telja mér trú um, að
þeir væru líka gamlar gjár. Væri þá ekki undarlegt, þótt röðl-
arnir á milli þeirra, eins þunnir og langir og þeir eru, hefðu
einhvers staðar hrokkið um þvert við jarðraskið. Og þar eru
þá Dalsmynni vestur til Eyjafjarðar og Ljósavatnsskarð austur
til Bárðardals, skarpt afmarkaðir djúpir dalir hérumbil þvert
a aðalstefnu hinna. En hver er ég að leggja út í jarðsöguleg-
ar bollaleggingar?
Nær væri öðrum og mætti nær fara.
Hraunið tók við. Ég hafði hresst mig og hrossin hjá vina-
fólki mínu á Litlu-Tjörnum í Ljósavatnsskarði og lét nú
glamra austur með norðanverðu hrauninu.
Nú skyldi ég gista hjá svila mínum og mágkonu á Hjalla
1 Reykjadal og vera í þetta skipti samnátta einkabarninu
ema nótt, drengstaula litlum, sem þar var í fóstri. Kann það
aÓ hafa sézt á reiðlagi mínu öðru hvoru, að hugurinn bæri
111'g brot úr leið. Óvíst er þó, að hrossunum hafi fundizt ég
'óttast, enda versnuðu kjör þeirra fljótlega, þar sem leiðin lá
uPp óslétt borgahraun og allmjög í buga áður en kom að
^kjálfandafljótsbrú, rétt fyrir neðan Goðafoss.
Þar var heldur lítið um að vera. Fossinn var svo vatnslítill,
Seni hann gat orðið, vegurinn að honum erfiðari, krókótt-
ari og allur verri en nú og enginn Fosshóll á bakkanum. Mun-
a®i mest um þá vöntun, en var líka auðveldast að bæta, þvi
hunnugt átti ég á Ingjaldsstöðum, næsta bæ Jiar út og upp
^eð brautinni, fast við veginn. Reið ég þangað sem hvat-
asl og fann gestrisnina heima. Hún mun sjaldan hafa yfir-
Sefið bæinn Jrann, en undur hvað hún getur verið víða í einu.
Staldraði ég þar við og masaði um stund og lét hrossin njóta
§Jafar öllu lengur en ég þurfti sjálfs míns vegna, en lagði því
U;est af stað aftur norðaustur veginn um Fljótsheiði til Reykja-
dals.
i'ljótsheiði er þægilegur fjallvegur, lágur háls, einkum frá
^kjálfandafljóti talið, því það er allmiklu hærra yfir sjó en