Eimreiðin - 01.05.1961, Síða 20

108
EIMREIÐIN
Stundum heyrast raddir, er gera lítið úr norrænni sarn-
Minjar og vinnu, og telja að öll þau fundarhöld og veizlugleði.
myndir. sem hún leiði af sér, sé fánýtur hégómi. Þetta kann að
eiga við einhver rök að styðjast í sumum tilfellurn-
Hitt mun þó sönnu nær, að það víðtæka samstarf og hin marghátt-
uðu samskipti, senr orðið lrafa milli Norðurlandanna í ýmsum gi-ein-
um síðustu árin, hafi aukið Jrekkingu Jrjóðanna hverrar á annarri og
styrkt gagnkvæman skilning Jreirra á nreðal. Og víst er um það, hvað'
norrænu rithöfundana áhrærir, er hér dvöldust í júní, að Jreir lrafa
farið lreinr til sín nreð skýrari nrynd r huga af landi Egils og Snorra,
en Jreir áður áttu og gera sér nú betri grein en áður, fyrir Jreirri nrenn-
ingu og sögu er hér hefur Jrróast um aldir. Eftir að sjálfu Jringinu lauk
ferðuðust rithöfundarnir nokkuð um landið; konru nreðal annars til
Þingvalla og fóru í Jrriggja daga ferðalag um Norðurland, allt norður
til Mývatns. Á þessu ferðalagi horfðu Jreir árvökulum augum á lrvað
eina sem fyrir bar, ekki einungis sögustaði og fagurt og tilkomumikið
landslag, lreldur á blónr og gróður, fugla í sefi og á hreiðri og sandinn
á sjávarströnd. Einn JreitTa safnaði fullum vösurn af sérkennileg-
unr steinunr, annar margvíslegum blónrategundunr og sá þriðji svört-
unr fjörusandi, er hann taldi hvergi finnanlegan nema hér á landi og
á Hawaii. Og sá fjórði tók hátt á annað hundrað ljósmyndir auk kvik-
nryndar. Þannig nrá segja, að rithöfundarnir hafi haft landið heim
nreð sér bæði í nrinjunr og nryndunr, auk þeirra hughrifa er þeir urðu
fyrir. ■
Ingólfur Kristjánsson.