Eimreiðin - 01.05.1961, Síða 35

Slitrur úr Parísardagbók
Eftir Birgi Kjaran.
v°rið 1952.
1.
' • • í París búa útlenzkir, Frans-
■ 31 °g hundar. Þar eru líka til
yUsa Mona Lísa, sá höfuðlausi
6nus °g líkið af Napóleon mikla.
• ^lér er minnst um hundana
• ’ °g þó er ég hundavinur, en
eUi ^1® mér svona hunda. Þeir
þ aht of fínir og kúltíveraðir.
eru tómir dömuhundar. . . .
vjfval er aftur á móti meinlegast
pj lr°luðlausar kvenfígúrur. .. .
höfU Slllnl sýnði ég honum eina
jla( ,. " °g handalausa, sem mér
1 ‘iskotnazt, og hann sagði:
je” lllnst þér þetta ekki óhuggu-
í k1’, alyeg eins og hún hafi lent
1 bdsiysj,..
Q . • • •
tj Umir segja, að það taki langan
, a að kynnast París. Það sé full-
ornift
jjj , ævistarf. Samkvæmt þeirra
iji a.li a maður líka að kunna þar
£ vi® sig fyrst { stag
le$a^ l16!! þessa dagana verið að
ver, eilciurminningar franska lista-
larcjasaians fræga, Ambroise Vol-
hver ^atln varð á sínum tíma ein-
en , mesti Parísari allra Parísara,
ari j.nilnm dauðleiddist fyrst í þess-
1 h r U 'lorS> °g hann segir, að
sjjvn • ,ailot hafi vinnukonunni
g^ga lita verið svona farið. Einn
o 11 '’eðurdag kom hún til hans
6 saggj.
Birgir Kjaran.
„Ég ætla bara að láta herrann
vita, að ég er að fara.“
„Hvað er að? Líður yður ekki
skaplega hérna hjá mér?“ spurði
Vollard.
„Það er nú ekki það,“ sagði
stúlkukindin, „en París er svo dap-
urleg. Heima getur maður talað
við alla, en hér skiptir sér enginn
af manni, — maður getur ekki
einu sinni gengið sér hér til
skemmtunar, því að göturnar eru
allar nákvæmlega eins. — Ég fer
heim.“ . ..
Mér er þveröfugt farið við Vol-
lard og sveitasakleysið hans. ...