Eimreiðin - 01.01.1968, Qupperneq 59

fSRAEL - fyrirheitna landið
eftir
Hans Zeuger
Hans Zeuger er ávaxtarœktarbóndi i ísrael, en um leið skáld og spámaður.
Ljóð þetta orti hann að loknu striðinu við Araba. Eitt bezta kvœði hans fjallar
U7ii Júdas og er mikil kviða. Hann yrkir ýmist á þýzku eða ensku, og er þetta
litla Ijóð þýtt úr ensku. En hann ritar einnig sitt af hverju á hebresku, þat
á meðal spádóma sina um framtiðina. Hafa þeir flestir komið fram og þvi
vakið mikla athygli i landi lians.
í draumkenndri hrifningu hlýt ég ávailt að stara
á þetta landslag, helgað dulrænum fræðum,
þar sem heilög ölturu risu á horfinni tíð,
og pílagrímar reikuðu í leit að náð.
Og stara hlýt ég einnig út í takmarkalausan geiminn,
þar sem ótaldar stjörnur glitra og skína í þögn.
Alheimurinn er mannsins mikli helgidómur,
þar sem Guð birtir að eilífu auglit sitt.
Hve Ijúflega róast mitt síkvika hjarta
í háttbundinni samstillingu við hið fyrirheitna land.
Guðlegur neisti var gefinn mér úr engils hendi,
hann beinir að eilífu braut minnar sálar til himins.
Kristmann Guðmundsson íslenzkaði.
var móðir hans hjá honum í
kirkjunni. Einhver hvíslaði: Nú
gerðist það bezta af öllu, dauð-
inn. Nú hefur hann fengið frið.
Er hann stóð á fætur til að
hagræða föður sínum á kirkju-
bekknum, tók hann eftir því, að
slitna vasabókin hafði dottið á
gólfið. Hann ætlaði að taka
hana upp, en hver sem orsökin
var, þá var honum algerlega um
megn að lyfta henni frá gólfinu.
Föður sinn gat hann borið í
fanginu að gröf móður sinnar,
og |)unga legsteininn þeirra réð
hann vel við. En bókin . . . bók-
in, sem faðir hans hélt að hann
gæti lokið við og komið á leiðar-
enda. . . .
Bókin var of þung.
4