Uppeldi og menntun - 01.01.2004, Qupperneq 56

„Á É G A Ð VERA MEÐ ÞVÍLÍKUM KERLINGUM i BEKK?"
melta þau. En þær virðast bara geta gert þetta í frímínútum ... Ég sagði
[einu sinni], stelpur eigum við ekki að fara að vinna þetta? Við eigum að
fara að skila þessu bráðum. Þetta eru margar, margar blaðsíður. Einhver
sagði: Við gerum þetta bara í frímínútunum á eftir. Ég hélt að þær væru að
grínast, en það var raunin og við gerðum verkefnið í nokkrum frímínút-
um. Og ég varð svolítið óörugg þegar ég átti að vinna með þeim í hópi.
Yngri nemendurnir dáðust á hinn bóginn að því hvað þessar eldri konur voru iðnar
og samviskusamar við námið, hvað þær unnu vel saman og studdu hver aðra og
töldu sig geta lært heilmikið af því. Hér er dæmi úr umræðu um það:
A: Þær líka bara hjálpuðu hver annarri... Þær voru svo alveg þvílíkt sam-
viskusamar.
B: Lásu allt og líklegast bara „fútnótið" og allt bara.
A: Einmitt. Við svona kannski völdum úr og svo fórum við að læra af
þeim og þær af okkur.
Líðan í námi
Rannsóknir benda til að eldri háskólanemar séu kvíðnari og óöruggari þegar þeir
hefja háskólanám en yngri nemar. í rannsókn Madeleine Leonard (1993) á eldri
háskólakonum í Belfast kom fram að flestar kvennanna í rannsókninni fundu til
kvíða og óöryggis er þær hófu háskólanám. Þeim fannst fjölmenn námskeið sem fram
fóru í stórum sölum mjög ógnandi og þær voru meðvitaðar um að vera eldri og ólíkar
öðrum nemendum. Þeim leið betur í smærri hópum og umræðutímum en voru þó
hræddar um að yfirtaka umræðuna og falla í ónáð hjá yngri nemum.
Niðurstöður þessarar rannsóknar sýna sambærilegar niðurstöður. Eins og kyn-
systur þeirra á írlandi fundu eldri konurnar fyrir kvíða og óöryggi í námi í upphafi.
Þær höfðu margar hverjar ekki verið í námi í áratugi og þær voru óöruggar með
hæfni sína til að stunda háskólanám. Ein þeirra sem hafði 20 ára gamalt stúdentspróf
sagði:
Ég var alveg hræðilega kvíðin. Og ég tók ensku og íslensku í fjölbrauta-
skólanum bara til þess að sjá hvort ég gæti örugglega lært ennþá ... svo sá
ég að ég gat það og það gekk ágætlega. Þannig að ég ákvað bara að keyra
á þetta.
Aðrar höfðu beðið skipbrot í námi á sínum tíma og hætt í námi. Þær skorti sjálfs-
öryggi í námi í upphafi. Ein þeirra sagði: „Ég taldi mig mjög góða í starfi, ég segi það
alveg óhikað. Gerði góða hluti þar sem ég vann ... Það var bara þessi minnimáttar-
kennd. Að geta ekki lært".
Sumar eldri konurnar ræddu um að þeim hefði í upphafi fundist að þær ættu í
raun ekki rétt á að vera í Kennaraháskólanum af því þær væru ekki með stúdents-
próf. Þær hefðu komið inn á fölskum forsendum. Þær fundu til óöryggis gagnvart
skólasystkinum sínum og þeim fannst að sumar yngri stúlkurnar teldu óréttlátt að
54