Ægir - 01.02.1945, Side 10

32
Æ G I R
Mestur hluti hennar var sumargotssíld og
þar af leiðandi af allt öðrum uppruna en
Norðurlands-síldin. Tæp 800 voru aldurs-
ákvörðuð. Reyndist aldursamsetningin allt
öðruvísi heldur en á Norðurlandssíldinni.
Þar bar svo sem ekkert á 12 og' 14
vetra síld, en 10 vetra síld myndaði fjórð-
ung aflans og gekk 0 vetra síld næst henni
að mergð.
Áta var rannsökuð á 3300 síldum á
Siglufirði. Fyrst í júlí reyndist átumagnið
allmikið, nokkuð yfir meðallag, en lækk-
aði ískyggilega mikið um miðjan mánuð-
ínn og hækkaði ekki aftur fyrr en undir
lok júlímánaðar. Eftir það var átumagnið
gott það sem eftir var sumarsins.
Þess er loks að g'eta, að forstjóri Fiski-
deildarinnar tók sér á hendur ferð til
Randaríkjanna á árinu, til þess að kynna
sér friðunarráðstafanir Bandaríkjanna á
nytjafiskum og' annað, sein veit að fiski-
rannsóknum, bæði við Atlants- og Kyrra-
hafsströnd Bandarikjanna. Þá hefur Fiski-
deildin sent frá sér tvær bækur á árinu:
Norðurlands-síldina, eftir Árna Friðriks-
son og Arðrán fiskimiðanna eftir dr.
Russel, þýdda af Árna Friðrikssyni. Loks
inætti telja bókina Kleifarvatn, eftir Geir
Gígju, því þó að hún sé ekki gefin út á
vegum Fiskideildarinnar, þá er þó efni-
viðurinn til hennar þaðan kominn.
a. Sunnlendingafjórðungur.
Útgerðarþátttakan í Sunnlendingafjórð-
ungi var nokkru meiri á vetrarvertíðinni
en næstu vertíð á undan, en svipuð aðra
tíma ársins (sbr. töflu V). Voru flest skip
gerð út í marz 308 að tölu, en 295 í apríl
árið áður.
Togararnir í fjórðungnum, sem eru
flestir í Reykjavík og' Hafnarfirði, voru
allir gerðir út á árinu og flestir allt árið.
Veiddu þeir í ís og' sigldu með aflann
sjálfir, og mun þetta vera l'yrsta árið frá
því styrjöldin hófst, að togararnir hafa
engar aðrar veiðar stundað.
Fleiri línugufuskip voru gerð út til fisk-
',eiða á þessu ári en á hinu fyrra, bæði á
vetrarvertíðinni og' á sildveiðum. Voru þau
að vísu öll í ísfiskflutningum á vertíðinni
nema eitt, sem stundaði lóðaveiðar stuttan
tíma.
Sú aukna þátttaka, sem varð í útgerð-
inni í Sunnlendingafjórðungi, einkum á
vetrarvertíðinni, miðað við fyrra ár, kom
einkum frá vélbátum yfir 12 rúml., en sá
flokkur skipa er lang stærstur í l'jórðungn-
um. Voru þeir flestir gerðir út í marz 198
að tölu, en í apríl árið áður 176. Einkum
var þátttaka þeirra mun meiri framan af
vertíðinni en árið áður, sem stafaði af því,
að fleiri stunduðu nú lóðaveiðar, en þeir
bátar hefja fyrr veiðar en ef stundaðar
eru botnvörpu- eða dragnótaveiðar. Á
tímabilinu frá vertíðarlokuin og fram að
síldveiðum fækkaði þeim mjög, en á síld-
veiðum fjölgaði þeim aftur. Um haustið
að loknum síldveiðum, fækkaði þeim aft-
ur, enda liggja þá flestir hinna stærri báta
fram undir vetrarvertíð. Að þessu sinni
\ar þó útgerð þeirra mun minni en ella
vegna hernaðarsvæðis í Faxaflóa. Hefði
vafalaust orðið allmikil útgerð stærri háta
um haustið og framan af vetri, ef bann-
svæði hefði eigi verið sett og skortur á
veiðarfærum til lóðaveiða hefði eigi gert
menn hikandi við að fara á veiðar fyrir
aðalvertíðina.
Útgerð þiljaðra vélbáta undir 12 rúmk
var svipuð og á fyrra ári, mest á vetrarver-
tiðinni og nokkuð um sumarið og fram a
haustið. Fer þessum bátum yfirleitt fækk-
andi og fáir bætasl við í hópinn í stað
þeirra er hverfa.
Eins og áður voru allmargir bátar, seni
róðra stunduðu frá veiðistöðvum í fjórð-
ungnum, komnir að úr öðrum landsfjórö-
ungum. Sömuleiðis var nokkuð um það, að
bátár færðu sig' til milli veiðistöðva innan
ljórðungsins.
Að venju voru aðkomubátarnir flestir
í Sandgerði. Af 34 bátum, sem þaðan voru
gerðir út á vetrarvertíð, voru 13 aðkoninh'
úr öðrum landsfjórðungum. Voru a°"
komubátarnir frá eftirtöldum stöðum:
Garði 10, Eskifirði 4, Dalvík 3, Húsavík 3,