Ægir - 01.02.1945, Blaðsíða 52

74
Æ G I R
nianni cá Kyrrahafsvígstöðvunum, eða alls
!>6 smál. á ári. Vitanlega er ])á allt talið
nieð smátt og stórt.“
„Birgðaflutningarnir aukast hröðum
skrefum, þeim mun lengra sem við sækj-
um frá aðalbirgðastöðvum okkar“, heldur
flotaforinginn áfram í skýrslu sinni, sem
hann gaf 23. maí síðastl. í Pearl Harbour.
„Og enn reynir það mjög á flutningakerf-
ið, að hver unninn bardagi á leiðinni vest-
ur þarfnast um 50% meiri birgðir, en fer
lil undirbúnings hans.
Niðurstaðan verður því þessi: Það þarf
480 Liberty skip, hvert 10 þús. rúml., til
]>ess að annast flutninga handa 100 000
manns í eilt ár, og er þá gert ráð fyrir, að
hvert skip fari tvær ferðir fram og til haka
á ári. En í Atlantshafssiglingum fer hvert
skip 4—5 ferðir á ári.“
Flutningaþörfin í stríðslok svipuð og
mest á friðartímum?
Sennilega mun hermannafjöldinn í Ev-
rópu minnka töluvert eftir ósigur Þýzka-
lands. En flutningaþörf hersins verður þó
lengi vel mikil meðan verið er að fækka
hermönnum og meðan skipti fara fram á
þeim her, sem fyrir er, og nýæfðum her,
sem sendur verður frá Bandaríkjunum.
Þar við bætist, að flotinn hafði um 1.5
milljónir manna i sjóhernaði og um sama
leyli voru um 900 000 menn fullæfðir og
tilbúnir til að leysa aðra af eða fara hvert
á land, sem hernaðaryfirvöldin ákveða.
Engar opinberar skýrslur liggja fyrir
um flutningsþörfina, þegar hernaðarbákn-
inu verður umskipað frá Evrópu til Kyrra-
hafsvígstöðvanna. En af upplýsingum frá
Gaffney flotaforingja og' öðrum heimildum
má ráða, að hún verði ekki minni en allur
skipaflutningurinn á friðartíma.
Á sama tíma og þessir óhemju flutn-
ingar fara fram, sem eingöngu eru hern-
aðarlegs eðlis, verða bandamenn að sjá
um flutning á 40 millj. smál. til Bretlands-
eyja, en það eru nauðsynjar íbúanna þar.
Til samanburðar má geta þess, að árið
1938 var flutningurinn til Bretlandseyja
meira en 50 millj. smál. Skipastóll, sem er
um 8 milljónir rúmlesta annast nú hrá-
efria- og' vöruflutninga til Bretlandseyja.
Aðflutningarnir til Bretlandseyja eru þýð-
ingarmestir að frátöldum hernaðarflutn-
ingunum. En skip banðamanna liafa í
fleiri horn að líta.
Aðflutningar sjóleiðis til Bandaríkjanna
voru uin 20 millj. smál. 1943. Mest af
þessu var að vísu flutt með skipum, sem
voru á heimleið til Ameríku eftir her-
gagnaflutninga.
Þá er þess enn að geta, að með frelsun
Evrópu hætist bandamönnum enn þungar
byrðar. Árið 1938 var flutt til meginlands
Evrópu um 26 millj. smál. af 75 vöruteg-
undum, þar með ekki talið timbur eða olía.
Sennilega mnn Þýzkaland fá að bíða eftir
að þörfum þess verði fullnægt, en inn-
flutningur þess sjóleiðis var um 5 inillj-
ónir smál.
Sem heild mun meginlandið nú orðið
vera meira sjálfbjarga en áður, en mjög
hefur þar gengið á eldri birgðir, og þörfin
fyrir aðdrætti á alls konar vörum er orðin
mjög brýn. Ætla má, að nota þurfi að
minnsta kosti % hluta af skipastól heims-
ins til þess að annast aðflutning fyrir
megilandið og Bretlandseyjar.
Til þess að ljúka styrjöldinni við Japan
verður enn að halda áfram skipasmíðum í
stórum stíl, og gæta ítrustu sparneytni og
hagsýni í notkun þess skipastóls, sem
fyrir er.
Vandainálið við endurskipulagningu
skipasmíðanna og skyldan iðnað kemur
því ekki til kasta lyrr en að Kyrrhafs-
styrjöldinni lokinni.
(Þýtt úr Barron’s National Business and Fin-
ancial Weekly 2. okt. 1944.)