Ægir - 01.02.1945, Qupperneq 53

Æ G I R
75
Frá Fæ reyjum.
Eins og kunnugt er kom sendinefnd frá
Eæreyjum hingað lil lands í janúar síð-
astl. og var erindi hennar að semja um
leigu á færeyskum skipum lil flutninga
fyrir íslendinga. í nefnd þessari voru
Johan Dahl, formaður nefndarinnar,
Magnús Thórsheim, Daniel Klein og
Thomas Thomassen. En lögfræðilegur
ráðunautur nefndarinnar var Husted
Andersen. Niðurstöður þessara samninga-
umleitana eru löngu kunnar og verður eigi
að þeim vikið hér. En meðan nefndin
dvaldi hér, gafst Ægi tækifæri til að rabba
við Johan Dahl forstjóra og Daniel Klein,
íormann Sjóinannafélags Færeyja og
spyrja þá almæltra tíðinda frá Færeyjum:
Skipatjón Færeyinga undanfarin ár
hel'ur verið geipilegl, því að síðan styrj-
öldin hófst hafa þeir misst að minnsta
kosti 48 skip. í stríðsbyrjun áttu þeir 10
togara, en eiga nú aðeins 5. Einn hefur ver-
ið seldur lil Englands, en 4 hefur verið
sökkt.
Jafnskjótt og styrjöjdin hófst tók fyrir
fiskveiðar í salt. Hal'ði það hin mikilvæg-
ustu áhrif fyrir atvinnulífið í landinu, því
að megin þorri þjóðarinnar liafði haft
framfæri sitt af fiskveiðum og fiskverkun.
Setuliðsvinna hefur reyndar jafnan verið
nokkur þessi árin og stundum all mikil.
Þá hefur nokkuð af Færeyingum sótt at-
vinnu til íslands og loks liefur margt
manna verið við isfiskflutninga á flota
eyjaskeggja. Það er því naumast hægt að
segja að um atvinnuleysi liafi verið að
ræða og allra sízt á síðastl. ári, en þá var
vinnan hvað mest hjá hernum. Hins vegar
hafa tekjur flestra verið það lágar, að tæp-
lega hefur verið liægt að lifa á þeim. '
Til þess að atvinnan við siglingarnar
dreifðist sem mest, liefur verið komið á
vinnujöfnuði. Þegar háseti ræðst í skip-
rúm til siglinga, fær hann eins ltonar kort
eða skömmtunarseðil stimplaðan al' yfir-
völdunum og gefur það honum rétt til að
sigla tvo túra. Með þessu fyrirkomulagi
getur kútter, sem fer sex ferðir á ári, tekið
alls 15 menn, auk skipstjóra og vélstjóra,
en þeir eru ætíð þeir sömu. Þannig geta
um tvö þúsund manns haft atvinnu við
siglingar sem svarar tveim ferðum á ári,
en það er aðeins um helmingur hinnar
fullvöxnu sjómannastéttar Færeyinga.
Hinir ungu Færeyingar eigi því yfirleilt
ekki kost á því að venjast sjósókn sem áð-
ur fyrr, vegna skorts á skipakosti.
Hásetar fá 250 kr. i fastakaup á mánuði
og 4% af meðaltali milli brúttó og nettó
sölu. En kauptrygging lyrir ferð er 600 kr.
Að meðaltali hafa laun háseta, er siglt
hafa á kútterunum, verið 1400—1500 kr,
fyrir ferð, en þeir, sem sigll hafa á skonn-
ortunum, hafa fengið um 8000 kr. fyrir
ferð. Ferðirnar hafa tekið misjafnlega
langan tíma, fæstar skemur en mánuð
og margar miklu lengur. — Eftir þeim
upplýsingum, sem fyrir lágu, þegar Ægir
átti tal við þá Klein og Dahl, hafði floti
Færeyinga alls farið 2820 ferðir til Bret-
lands síðastl. 5 ár og selt þar fisk fyrir um
127 milljónir króna. í þessari upphæð er
innifalið söluverðmæti ]æss fisks, er Fær-
eyingar hafa keypt af íslendingum.
Árabátum hefur mjög fækkað á stríðs-
árunum, en opnum vélbátum fjölgað til
muna. Bátar ])essir stunda veiðar við eyj-
arnar, þegar því verður við komið svo og
þeir þiljaðir bátar, sem Færeyingar eiga.
Síðastl. ár öfluðu sex hinna þiljuðu báta
fyrir rúmar 100 þús. kr„ en aðrir fyrir
minna. Bátar þessir eru um 28 rúml. að
stærð. Á þiljuðu hátunum og trillunum
stunda margir skútumenn veiðar, þegar
þeir eru ekki í siglingum.
Færeyingar hafa mikinn hug á að bæta
sér það skipatjón, er þeir hafa orðið fyrir
styrjaldarárin. Þeir eru nú að láta smíða
heima í Fsereyjum 5 báta, og er hver þeirra
um 30 rúml. Þá er verið að smíða fyrir þá
i Svíþjóð 5 70 rúml. báta. Heyrzt hefur
og, að skipasmiðastöð ein í Danmörku sé