Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1933, Blaðsíða 87

IÐUNN
Dauði maðurinn.
357
laus í tvo inánuði, þó ég eigi enga sök á því. Þér hafið
eflaust heyrt, að það eru hundruð þúsunda af stéttar-
bræðrum mínum, sem er eins ástatt fyrir.“
„Jæja, haldið áfram.“
„Ég er ekki í neinu verklýðsfélagi, hr. dómari; eins
og þér vitið, þá er ekkert verklýðsfélag í minni iðn.“
„Já, já.“
„Ég eyddi síðustu spariskildingum mínum fyrir þrem-
ur vikum, hr. dómari. Ég hefi reynt alt, sem ég hefi
getað, til að fá vinnu, en alt árangurslaust."
„Hafið þér snúið yður til fátækrafulltrúanna?"
„Já, hr. dómari; en þeir hafa fleiri en þeir geta séð
um.“
„Hafið þér farið til sóknarnefndarinnar?"
„Já, hr. dómari, og til prestsins."
„Hafið þér enga frændur eða vini, sem geta hjálpað
yður?“
„Helmingur þeirra, hr. dómari, er í sarna öngþveitinu
og ég, og ég hefi gengið af hinum snauðum."
„Þér hafið — ?“
„Gengið af hinum snauðum — fengið alt, sem þeir
máttu missa.“
„Eigið þér konu og börn?“
„Nei, hr. dómari; það er mín eina sök, og því er mér
alls staðar vísað frá."
„Já, já — jæja, þá eru atvinnubæturnar; þér hafið
rétt til að —“
„Ég hefi farið á tvo slíka staði, hr. dómari, en tugum
og aftur tugum af okkur var vísað burtu, af því ekki
var hægt að sinna okkur. Ég þarf að borða, hr. dómari;
hefi ég rétt til að vinna?“
„Að eins í atvinnubótavinnu."
„Ég hefi sagt yður, herra, að ég gat ekki komist þar