Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1933, Blaðsíða 98

.368
Orðið er laust.
IÐUNN
Mörg eru þau postullegu heilræði, sem höfundurinn gefur
,í niðurlagi þessarar predikunar, og er alt slílct í sjálfu sér
géðra gjalda vert. En ef að samþýðing slíkra boðorða og
heilræða útheimtir illmensku og ókurteisi i rithætti og
sambúð við náungann þá er mikið í sölur lagt.
Október 1933.
Maynus Peterson,
Norwood, Manitoba.
Við annan tón.
Annar Vestur-Islendingur, G. E. Etjford, skrifar Iðunni
•á þessa ieið:
Rétt nýlega barst mér í hendur 1. 2. hefti þessa
árgangs Iðunnar, og ég finn hvöt lijá mér til að láta í
Ijós ánægju mína yfir ofannefndu hefti. Pó er þar sérstak-
lega ein ritgerð, sem ég vildi fremur öðru minnast á.
I>að er „Á guðsríkisbraut“ eftir hinn snjalla rithöfund
Þórberg Þórðarson. — Ég hefi lítið látið til’mín taka flest
það, sem rætt er og ritað um á fósturjörðinni um almenn
mál, en ritgerð F>. P. er þess eðlis, að hún hlýtur að vekja
hvern þann, er íslenzkt mál skilur, til alvarlegrar um-
Iiugsunar, og það jafnvel þá, sem dvalið liafa nær Jþví
iniðlungslanga mannsæfi fjarri ættlandi sínu. Pað mun
alment álitið, að blöð þjóðanna séu eitt veigamesta og
.áhrifaríkasta tækið, sem nú er völ á, til þess að útbreiða
alls konar skoðanir og stefnur, bæði á sviði þjóðmála og
annara mála, og móti þannig hugsunarhátt og skilning
fjöldans og laði hann inn á vissar brautir. Pað, sem ég
finn svo innilega til og er svo þakklátur hr. Þ. Þ. fyrir,
or hans spámannlega vandlætingarsemi við þjóð sína og
sú krafa hans til hennar, að hún gæti skyldu sinnar í
því að gera sér grein fyrir, hvað lienni er boðið til
lesturs í dagblöðunum og öðrum rituin. Ég minnist ekki
að hafa séð á íslenzku máli jafn-skorinorða og hrein-
skilnislega ádeilu á óvandaða blaðamensku og jafn-ákveöna
aðvörun til fjöldans að gæta sín fyrir því, að verða ekki
„að ósjálfstæðum og viljalausum verkfærum í höndum sani-
'vizkulausra og ósannsögulla auðvalds-agenta. Hr. Þ. Þ.