Tímarit lögfræðinga - 01.10.1975, Blaðsíða 12

Sem samstarfsmaSur í lagadeild var Theodór slíkur, að ég minnist þess
ekki, að snurða hiypi nokkru sinni á þráð í löngu samstarfi okkar. Lagði Theo-
dór vissulega drjúgan skerf til góðs og ánægjulegs samstarfs innan lagadeild-
ar allan þann tíma, sem hann gegndi þar prófessorsstarfi.
Theodór samdi ýmis kennslurit í aðalkennslugrein sinni, réttarfari, svo sem
ritin Réttarfar I og II, er út komu fjölrituð á árunum 1967—1969. Var þar fjall-
að um almenn ákvæði í réttarfarslöggjöf og um meginreglur um meðferð
einkamála. Þá gaf hann út í fjölriti ritið Endurskoðun dóma, sem að stofni til
var byggt á riti dr. Einars Arnórssonar, Áfrýjun, en með margvíslegum breyt-
ingum og viðaukum frá hendi Theodórs. Enn fremur birtust eftir Theodór
margar ritgerðir í Tímariti lögfræðinga, sem hann ritstýrði lengi. Af þeim
helstu skulu aðeins nefndar hér ritgerðirnar: Um uppboð (1962), Um kæru
til Hæstarétar í einkamálum (1966) og Æðsta dómsvald á islandi — Sögudrög
(1970).
Sem hæstaréttarlögmaður og prófessor var Theodór mjög oft kvaddur til
varadómarastarfa í Hæstarétti. Svo mikill var fjöldi þeirra mála, sem hann
dæmdi sem varadómari, að líklega mundi jafngilda því, að hann hefði átt
sæti í Hæstarétti a. m. k. 2—3 ár.
Auk aðalstarfa sinna gegndi Theodór ýmsum trúnaðarstörfum, bæði opin-
berum störfum og öðrum. M. a. var hann bæjarfulltrúi í Reykjavík 1928—1930.
Hér skal þess sérstaklega getið, að hann var óvenju mikill atkvæðamaður í
ýmsum samtökum lögfræðinga. Þannig var hann formaður Málflutningsmanna-
félags islands 1935—1939, var um skeið í stjórn Lögfræðingafélags íslands
og átti lengi sæti í stjórn Islandsdeildar norrænu lögfræðingaþinganna, þar
af formaður 1966—1972. i ritnefnd Tímarits lögfræðinga var hann frá upphafi
1951 til 1953, en tók síðan við ritstjórn þess af dr. Einari Arnórssyni árið 1954
og var eftir það ritstjóri tímaritsins til æviloka, fyrst einn, en síðustu árin ásamt
Þór Vilhjálmssyni prófessor. Ritaði Theodór mikið í tímaritið, svo sem áður
var sagt. Árin 1967—1974 skipaði Theodór sæti íslands í Mannréttindanefnd
Evrópu. Gegndi hann því starfi, sem og öðrum, við góðan orðstír. Varla er þó
að efa, að stundum hafi það starf reynt meira á hann en góðu hófi gegndi,
er aldur færðist yfir og heilsa og þrek tóku að bila.
Enda þótt Theodór væri mikilhæfur lögfræðingur, var áhugi hans ekki
bundinn við lögfræðina eina. Hann var einnig víðlesinn og vel að sér og fróð-
ur í öðrum greinum, svo sem í sagnfræði. Vegna góðra gáfna sinna, þekk-
ingar og hnyttni í tilsvörum var hann einkar skemmtilegur í viðræðu, glaður
í viðmóti og reifur. Var jafnan gott að eiga við hann tal. Hann var gestrisinn
og góður heim að sækja, og á fallegt og menningarlegt heimili hans var gott
að koma. En þar var eigi lítill skerfur eiginkonu hans, Þórhildar Pálsdóttur
Briems amtmanns, er hann kvæntist 19. október 1923, afbragðs konu, glað-
værrar og elskulegrar. Var hún manni sínum hin mesta stoð og stytta.
Þau Theodór og Þórhildur eignuðust fjögur börn: Pál borgarlögmann, Sig-
urð prófessor, Álfheiði húsfreyju og Bergljótu forstöðukonu Hjúkrunarheim-
ilis Reykjavíkur.
islenskir lögfræðingar þakka prófessor Theodór B. Líndal mikil og góð störf
hans. Þau einkenndust af réttsýni hans, sanngirni og öðrum mannkostum.
Mun nafn hans og minning lengi geymd. Mggnús þ_ Torfason
58