Tímarit lögfræðinga - 01.11.1981, Blaðsíða 6

Umræðan um jafnrétti kynjanna hefur orðið til þess, að hjúskapar-
löggjöfin hefur sætt gagnrýni, því að margir telja, að hún viðhaldi hinu
gamla fyrirkomulagi um undirokun konunnar. Sérstakléga hefur gagn-
rýnin beinst að framfærslureglunum og helmingaskiptareglunni.
Þjóðfélagið hefur tekið gríðarlegum breytingum, síðan lögin voru
sett fyrir u.þ.b. 60 árum, og nægir að benda á breytta stöðu kvenna,
breytt hlutverk fjölskyldunnar, síaukinn fjölda skilnaða og síðast en
ekki síst hina miklu fjölgun þeirra, sem búa saman ógift.
Það er því tímabært að taka til umfjöllunar á þessum vettvangi
fjármál hjóna og sambúðarfólks í ljósi þeirra þjóðfélagsbreytinga,
sem orðið hafa.
NIÐURSKIPAN EFNIS
Því fer fjarri, að ég muni í erindi þessu koma fram með einhverja
allsherjarlausn á vandamálum þeim, sem ríkja um fjármál hjóna
og sambúðarfólks.
Erindi mínu skipti ég að meginefni til í tvo þætti. Fjallar annar
um fjármál hjóna og hinn um fjármál sambúðarfólks. Með þessu er
strax gefið í skyn, að ég tel, að ekki eigi að gilda sömu reglur um
fjái'mál þessara tvéggja hópa.
Ég mun ekki gera ítarlega grein fyrir gildandi reglum um fjármál
hjóna, heldur læt nægja í því efni að vísa til greinargerðar Sigrid
Beckman frá 20. lögfræðingaþinginu í Oslo 1954. Ég mun þó gera
grein fyrir þeim breytingum um fjármál hjóna, sem mér er kunnugt
um, og jafnframt þeim breytingum, sem ég tel æskilegt, að gerðar
verði, og hugmyndum, sem fram hafa komið á Norðurlöndum í þá átt.
I kaflanum um fjármál sambúðarfólks mun ég í stuttu máli gera
grein fyrir þeirn reglum, sem um þau gilda og lýsa réttarþróuninni
undanfarin ár og hvaða ályktanir megi af henni draga.
Að lokum mun ég draga saman í örstuttu máli niðurstöður þær, sem
ég kemst að.
FJÁRMÁL HJÓNA
Hjúskapareignir
Hjúskapareignatilhögunin er hið almenna fyrirkomulag um fjár-
mál hjóna á Norðurlöndum. Þótt ekki sé notað sama nafn yfir þetta
í hinum ýmsu löndum, þá er merkingin hin sama.4
120