Tímarit lögfræðinga - 01.11.1981, Page 26

vera sá að leysa raunhæf vandamál og reglurnar ætti að orða þannig,
að allir gætu verið þeim fylgjandi. Þá væri hægt að varðveita hjóna-
bandið sem hið almenna sambúðarform fyrir yfirgnæfandi meiri hluta
fólks.
Eitt af umræðuefnunum á 27. norræna lögfræðingaþinginu í Reykja-
vík 1975 var óvígð sambúð (Den papirlose familie), og voru framsögu-
menn Inger Margrete Pedersen og Kirsti Bull. Niðurstaðan af þeim
umræðum var sú, að ekki væri rétt að hafa algert jafnrétti milli þess-
ara tveggja sambúðarforma. Miklar umræður urðu um það, við hvað
ætti að miða sambúðina, ákveðinn árafjölda, börn, skráningu. Var
talið, að þetta yrði að athuga í hverju samhengi fyrir sig, og gæti
það verið breytilegt eftir því, um hvaða svið væri að ræða.
Aðalframsögumaðurinn var mótfallinn sameignarfyrirkomulagi og
lagði fram drög að frumvarpi, sem byggðist á því, að unnt væri að
dæma annan aðilann til að greiða hinum fjárhæð við skiptin til að
tryggja að hann yrði ekki bersýnilega illa settur fjárhagslega.39 Hinn
framsögumaðurinn var aftur á móti fylgjandi sameignartilhögun.40
Sumarið 1979 var haldin alþjóðleg ráðstefna í Uppsölum um „Family
Living in a Changing Society", og var þar mikið fjallað um óvígða
sambúð og þau vandamál, sem hún hefur í för með sér. Ekki virtist
þar vera um neina alþjóðlega tilhneigingu að ræða til að setja yfir-
gripsmikla löggjöf um óvígða sambúð.41
Norðurlandaráð hefur fjallað um nauðsyn þess að setja reglur um
óvígða sambúð á fundum sínum 1976, 1978 og 1979. Samþykkt var
ályktun til Ráðherranefndarinnar um norræna samvinnu í þessu efni,
að stefnt yrði að sem líkustum lausnum í löndunum.
Sifjalaganefndir Norðurlanda hafa haft málefni sambúðarfólks til
meðferðar, og hafa verið gefnar út álitsgerðir um það efni í Danmörku
og Noregi.42 Skýrslur þessar eru mjög ítarlegar, og mun ég í stuttu
máli gera grein fyrir niðurstöðum þeim, sem að var komist með til-
liti til nauðsynlegrai' löggjafar um fjármál sambúðarfólks.
Danska nefndin
Nefndin mælir ekki með því að lögfesta almennar reglur um fjármál
sambúðarfólks, meðan allt leikur í lyndi hjá þeim, en telur þörf vera
á því að vernda þann aðila sem verr stendur að vígi við slit sambúðar.
Einnig telur nefndin mikilvægt, að fjárskiptin geti komið undir skipta-
rétt. Eftirfarandi tillaga kom fram sem viðbót við 82. gr. skiptalaga:
a) „Oploses et samliv mellem to personer, kan skifteretten foretage
deling af deres formue.“
140