Tímarit lögfræðinga - 01.11.1981, Blaðsíða 53

NEFND UM MYNDSEGULBÖND
Menntamálaráðherra hefur skipað nefnd til þess að kanna notkun mynd-
segulbanda hér á landi. Verkefni nefndarinnar er fyrst og fremst að kanna
hvernig háttað er notkun myndsegulbanda og myndsegulbandstækja á ís-
landi um þessar mundir og hvernig heppilegast muni að haga þeirri notkun
til frambúðar, þannig að virtir verði hagsmunir rétthafa og notenda, svo og
annarra, er hlut eiga að máli.
í nefndinni eiga sæti: Fylkir Þórisson deildartæknifræðingur sjónvarps, til-
nefndur af Ríkisútvarpinu, Birgir Sigurðsson rithöfundur, tilnefndur af Rit-
höfundasambandi íslands, Grétar Hjartarson forstjóri Laugarásbíós, tilnefnd-
ur af Félagi kvikmyndahúsaeigenda, Gísli Alfreðsson leikari, tilnefndur af Fé-
lagi íslenskra leikara, Hjálmtýr Heiðdal auglýsingateiknari, tilnefndur af Félagi
kvikmyndagerðarmanna, Jón Magnússon héraðsdómslögmaður, tilnefndur af
Neytendasamtökunum, Sigurður Reynir Pétursson hæstaréttarlögmaður, til-
nefndur af Stefi og dr. juris Gaukur Jörundsson prófessor, sem skipaður hef-
ur verið formaður nefndarinnar án tilnefningar. Af hálfu menntamálaráðuneyt-
isins mun skrifstofustjóri ráðuneytisins, Knútur Hallsson, starfa með nefnd-
inni. — Þess er vænst, að störfum nefndarinnar verði hraðað eftir föngum.
(Frétt frá menntamálaráðuneytinu 25. september 1981).
FUNDUR DÓMSMÁLARÁÐHERRA EVRÓPURÍKJA
Hinn 10. september sl. var haldinn fundur dómsmálaráðherra Evrópuráðs-
ríkja í Montreux í Sviss. Sat Friðjón Þórðarson dómsmálaráðherra þann fund.
Tvö meginefni voru rædd á fundinum: Erfiðleikar á vernd einstaklingsrétt-
inda í tækniþjóðfélagi nútímans, og vandamál sem spretta af því hve rekstur
sakamála tekur oft langan tíma.
Varðandi fyrra efnið kom það fram, að hin öra þróun efnahagsmála, vísinda
og tækni hefði haft í för með sér gjörbreyttar aðstæður í stjórnsýslu, félags-
málum og efnahagsmálum, sem lýstu sér einkum í auknum margbreytileika
og að viðfangsefni væru mun flóknari en áður. Við þessar aðstæður væri
vernd einstaklingsréttinda að mörgu leyti mjög erfið og vandmeðfarin.
Þau tilvik þar sem þessir erfiðleikar voru taldir áberandi voru þessi:
a. Neytendavernd (t.d. áþyrgð á göllum vöru, lánsviðskipti)
b. Heilsugæsla (t.d. bótaábyrgð læknis, ígræðsla líffæra)
c. Fjölmiðlar (réttur til svara, ný fjölmiðlunartækni)
d. Tölvusöfnun upplýsinga (t.d. samtenging tölvukerfa milli svæða).
Til þess var tekið, að tilraunir til að tryggja einstaklingsréttindi hefðu I
sumum tilvikum haft öfug áhrif. Var þar nefnt mikill vöxtur lagareglna, ósveigj-
anleiki sérreglna, þunglamalegt eðli stjórnsýslunnar og erfiðleikar einstaklinga
á að koma málum sínum fyrir dómstóla. Ráðherrarnir voru því sammála að
lýðræðisríki Evrópu þyrftu að gera átak í þessum efnum.
167