Tímarit lögfræðinga - 01.09.1994, Side 38

stakra félagsmanna verði ekki framseldur án atbeina annarra eigenda.81 Eign
hvers einstaks félagsmanns í félagi með ótakmarkaða ábyrgð er bundin.
Félagsmaður verður að hlíta því, að eigninni sé varið í félagsþarfir, og þegar
félaginu er slitið, fær hann aðeins nettó eign sína greidda. Sama gildir urn
skuldheimtumenn félagsmanns. Þeir geta að jafnaði aðeins gengið að nettó
eign félagsmanns í félaginu.82
Loks skal getið ákvæðis í 126. gr. siglingalaga nr. 34/1985: „Ef farm-
samningur hefur verið gerður um flutning á tilteknum manni, er honum ekki
heimilt að framselja rétt sinn samkvæmt samningnum. Aldrei er farþega
heimilt að framselja rétt samkvæmt farmsamningi eftir að ferð er hafin'k Sjá
einnig 6. gr. laga nr. 80/1994 urn alferðir, sbr. kafla 1.3 hér að framan.
3.5 Kröfur samkvæmt gagnkvæmum samningum
3.5.1 Almennt
Þegar um gagnkvæma samninga er að ræða, helgast rétturinn til greiðslunnar af
því, að gagngjaldið sé innt af hendi. Þrátt fyrir það er almennt talið, að slíkar
kröfur séu framseljanlegar, þ.e. rétturinn til framsals er ekki einskorðaður við ein-
hliða kröfur. í einstaka lagaákvæðum er beinlínis vikið að framsali krafna sam-
kvæmt gagnkvæmum samningi, sbr. 25. gr. siglingalaga nr. 34/1985: „Nú ffam-
selur farmsamningshafi rétt sinn samkvæmt samningnum eða semur við aðra menn
um flutning fyrir þá, og ábyrgist hann þá eigi að síður efndir samningsins".83
Þótt kröfur samkvæmt gagnkvæmum samningi séu framseljanlegar, raskar
framsalið í engu samhenginu milli krafnanna, t.d. eftir 14.-16. og 39.-41. gr.
kpl. Framsal réttar eftir samningi, sem enn hefur ekki verið efndur, t.d. sam-
kvæmt samningi um kaup á vörum, sem ekki hafa verið afhentar og greiddar,
myndi almennt ekki breyta rétti skuldarans (seljanda).84
Þann almenna fyrirvara verður engu að síður að setja varðandi heimildina
til framsals réttar samkvæmt gagnkvæmum samningi, að sá réttur væri fram-
seljanlegur, ef um einhliða kröfu væri að ræða. Einnig gildir hér sem endranær
sá fyrirvari, að framsalssamningurinn sé ekki haldinn ógildingarannmörkum.85
81 Sjá nánar Þorgeir Örlygsson, Skuldaraskipti, bls. 54-55; Bernhard Gomard, Obligations-
ret, bls. 105-106.
82 Ólafur Lárusson, Kaflar úr kröfurétti, bls. 143-144: Páll Skúlason, Sameignarfélög,
helstu réttarreglur, Reykjavfk 1990, bls. 42; Friðgeir Björnsson, Ábyrgð sameigenda á skuld-
bindingum sameignarfélags við eigendaskipti. Tímarit lögfræðinga, 1. hefti 1985, bls. 18 o. áfr.
88 Henry Ussing, Obligationsretten, bls. 230; Bernhard Gomard, Obligationsret, bls. 92.
84 Bernhard Gomard, Obligationsret, bls. 92.
85 Henry Ussing, Obligationsretten, bls. 230.
104