Tímarit lögfræðinga - 01.10.1998, Blaðsíða 17

herjamefnd um þær deilur og málaferli sem verklagsreglur vátryggingafé-
laganna höfðu skapað.
Samband íslenskra tryggingafélaga sendi umsagnir, athugasemdir og bréf,
alls 21 síðu til allsherjarnefndar. Þau tilskrif skera sig úr umsögnum annarra á
þann hátt að engin tilraun er gerð til að rökstyðja þau sjónarmið sem sett eru
fram eða fjalla málefnalega um frumvarpið.
Tilgangurinn virtist vera að sverta þá sem hafa efasemdir um ágæti fmm-
varpsins, flokka slasaða eftir því hvort áverkar þeirra em „raunverulegir“ eða
ekki og slá fram órökstuddum fullyrðingum frekar en upplýsa staðreyndir eða
heimildir. Skulu hér rakin dæmi um það.
Beiðni allsherjamefndar til S.I.T. um að upplýst verði um áhrif frumvarps á
tjónakostnað/iðgjöld félaga var ekki svarað, væri „málið illvinnanlegt", eins og
fram kemur í bréfi S.Í.T. til allsherjarnefndar dags. 20. apríl 1993. Tekið fram
að lögin muni fækka „tilefnislausum bótakröfum“ og samkvæmt „nýlegum
upplýsingum frá dönskum systursamtökum S.Í.T. bætist einungis u.þ.b. 15% af
öllum slysakröfum með skaðabótum vegna varanlegrar örorku“.
Hinn 4. mars sendir S.Í.T. allsherjamefnd einhvers konar fundargerð aðal-
fundar sambandsins. Fyrirsögnin er „íslenskur skaðabótaréttur er úreldur og
stuðlar að vátryggingasvikum. Sérfræðingar græða. Neytendur borga brúsann“.
Tvívegis, fyrst 24. mars 1993, sendi Samband íslenskra tryggingafélaga
samantekt um sjónarmið íslenskra lækna sem birst hafa í „fræðiritum og víðar“
eins og þar stendur en sjónarmiða lækna sem eru á annarri skoðun er ekki getið.
Þar eru í 8 liðum rakin sjónarmið þess efnis að hálshnykkur leiði yfirleitt ekki
til varanlegrar örorku og gefið í skyn að annarleg sjónarmið ráði gerðum þeirra
sem ekki eru sammála skoðunum Sambands íslenskra tryggingafélaga og
„þeirra“ lækna.
I samantektinni frá 24. mars segir á bls. 3: „Sýnir sú samantekt glögglega að
frá sjónarhóli sérfróðra og óvilhallra lækna, sem ekki eiga fjárhagslegra hags-
muna að gæta, er ríkjandi ástand með öllu óþolandi“.
A bls. 4 segir: „Það er tímabært að þingmenn hugleiði, hverjir það eru, sem
hafi hagsmuni af því að viðhalda þeim úrelta skaðabótarétti, sem íslendingar
búa við“.
Allar fyrrnefndar aðdróttanir eru órökstuddar hvort sem þeim er beint að
læknum, lögmönnum eða hinum slösuðu en aðferðin er gamalkunnug.
Ekki er að sjá í nefndaráliti eða öðrum gögnum frá Alþingi að fjallað hafið
verið um aðsendar umsagnir og athugasemdir í nefndinni en athygli vekur að
samkvæmt nefndaráliti voru ekki aðrir en fulltrúar Sambands íslenskra trygg-
ingafélaga og höfundur laganna boðaðir á fund nefndarinnar. Lagði nefndin til
að frumvarpið yrði samþykkt óbreytt.
Fátt nýtt kom fram í umræðum á Alþingi en nokkrir þingmenn létu í ljós
efasemdir um ágæti frumvarpsins.
Páll Pétursson sagði m.a. þetta við fyrstu umræðu. „Þegar ég blaða í frum-
varpinu sýnist mér satt að segja að það sé samið af tryggingafélögunum. Mér
185