Ægir - 01.11.1998, Qupperneq 14

Það á svo mikið eftir. Það var stráktitt-
ur, blaðamaður á Þjóðviljanum, sem
ætlaði að hafa við mig viðtal, sem gaf
mér þetta nafn. Ég mátti hins vegar
ekkert vera að því að tala við hann,
var á kafi að salta síld. Seinna las ég
bara í blaðinu; Alli ríki þetta og Alli
ríki hitt. Mér er svo sem alveg sama
um þetta nafn."
Hef alltaf hugsað um
að fólkið hafi vinnu
Þegar ekið er meðfram þeim stað á
Reyðarfirði sem vænst er að álverk-
smiðja rísi segir Alli að það eina sem
geti bjargað þessum fjórðungi sé slík
verksmiðja og hann trúir að hún
komi. En er hann þá ekki hræddur um
að enn verra verði að fá fólk til starfa í
fiskvinnslunni? „Nei, nei," svarar
hann strax, „það kemur bara fleira
fólk."
En hefur Alla aldrei dottið í hug að
kaupa vinnsluskip. Hann svarar því
neitandi.
„Ég verð að hugsa um fólkið í landi.
Það verður að hafa vinnu og fær ekki
vinnu ef aflinn verður unninn úti á
sjó. Það hefur alltaf verið mitt mottó
að hugsa um fólkið.
Landvinnslan hefur aldrei skilað
hagnaði, ekki einni krónu. Það hefur
alltaf verið tap á henni. Það er loðnan,
bræðslan, sem hefur skapað allar þær
tekjur sem við höfum verið að byggja
upp fyrir. Já, og auðvitað síldin áður
fyrr.
Ég er engin yfirstéttarkarl. Þegar ég
fer í heimsókn í bræðsluna fer ég ekki
upp á skrifstofu bræðslustjórans, nei
ég fer og tala við strákana. Áður fyrr
slóst ég alltaf smávegis við þá en það
er liðin tíð. Ég hef verið óskaplega
heppinn með fólk, þetta eru góðir
strákar sem eru með mér."
Rækjan er ekki að verða búin
- Nú ert þú að byggja nýja rækjuverk-
smiðju, er það ekki bara rugl núna
þegar rækjan er að verða búin?
„Rækjan er ekkert að verða búin.
Aðalsteinn Jónsson um borð í Guðrúnu Þorkelsdóttur SU þegar hún kom heim eftir
endurbyggingu í Póllandi. Með Aðalstemi er ísak Valdimarsson, skipstjóri á Guðrímu
Þorkelsdóttur.
„Eg verð að hugsa um fólkið í
landi. Það verður að hafa vinnu
og fœr ekki vinnu afaflinn er
unninn úti á sjó
Líttu á hvað hefur verið að gerast á
Flæmska hattinum. Fiskifræðingar
hafa verið með hástemmdar yfirlýs-
ingar um hrun rækjustofnsins og að
þar sé allt á síðasta snúningi, en í sum-
ar hefur verið meiri veiði þar en
nokkru sinni fyrr. Það er aldrei á vísan
að róa í þessum bransa."
- Nú ætlar þú að fara að setja stærri
vélar í skipin til að veiða kolmunna.
Verður þar á vísan að róa?
„Það er mikill kolmunni
í sjónum og við eigum
að sækja hann. Sjáðu til:
í sumar voru íslensku
skipin að fiska brot af
því sem t.d. færeyska
skipið Kristian í Grjót-
inu var að fiska. Þetta
var ekki hægt að horfa
upp á. Skipin toguðu
hlið við hlið, færeyska
skipið fékk 250 tonn á
meðan það íslenska fékk
50 tonn. Okkar skip hafa einfaldlega
ekki vélarafl í þessar veiðar. Þess vegna
setjum við stærri vélar í skipin. Þetta
borgar sig auðvitað ekki á einu ári en
það borgar sig síðar."
Bíltúrinn endar á Eskifirði og enn er
nóg um að tala en einhvers staðar
verður að láta staðar numið. Eftir
hring við frystihúsið er lagt fyrir fram-
an skrifstofuna. Alli tók upp símann
og hringdi. Síminn er hans stjórntæki
14 MCm