Ægir - 01.11.1999, Page 17

Alþjódavœðing og samstarfyfir landamæri
Umhverfís- og neytendamálin
meira í brennidepli en áður
- segir Guörún Eyjólfsdóttir, deildarsérfrœðingur
í sjávarútvegsráðuneytinu
Guðrún Eyjólfsdóttir, deildarsér-
frœðingur í sjávarútvegsráðu-
neytinu, hefur talsvert komið að fisk-
veiðisamstarfi á norrœna sviðinu.
Hiín segir að á tímabili hafi verið
liugað að því iiiiian þess að koma sér
samaii iiin að þróa norrœiit uinliverf-
ismerki á fiskafurðir en það sé ekki
kostur sem sé verið að skoða lengur.
Guðrún segir samstarfið mjöggagn-
legt en hafa verði í huga að sjávarút-
vegssviðið sé mjög ólíkt í löndunum
og þar afleiðandi séuhagsmunintir
og þarfirnar ólíkar.
„Að mínu mati er það mikilvæga í
samstarfi á borð við þetta að fólk
kynnist hvert öðru, það getur komið
að miklu gagni þegar hagsmunamál
sjávarútvegs er rædd í öðrum fjölþjóð-
legum stofnunum. Þá er hægt að nýta
Leitast þarf við að hafa svör tilbúin fyrir
neytendur sem spyrja út í umhverfismál
sjávarútvegsins.
samstarfið til verkefna á borð við það
að fylgjast með umræðu um umhverf-
ismerki á sjávarafurðir. Á henni er
áhugi í öllum norrænu ríkjunum.
Oft er líka hægt að njóta góðs af
verkefnum og hugmyndum sem
kvikna hjá nágrannaþjóðunum segir
Guðrún. í norræna samstarfinu var
rætt um að ráðast í sameiginlega upp-
lýsingaherferð um fiskveiðar og sjávar-
útveg en aðeins hluti þeirra hug-
mynda sem þar komu fram, verður
hrint í framkvæmd. Þannig var því
beint til Alþjóða hafrannsóknarráðsins
að meta sjálfbærni veiða úr stofnum í
Norður Atlantshafi.
„Fyrsta skýrslan um þetta efni er
væntanleg á næsta ári og við íslend-
ingar höfum stutt þetta einarðlega,
enda teljum við okkur hafa í flestum
tilfelium góða sögu að segja," segir
Guðrún.
Niðurstaðan varð ekki að koma á
fót sameiginlegu umhverfismerki en
nú er unnið að því að móta norræna
tillögu um viðmiðanir þegar meta á
sjálfbærni fiskveiða. Um þetta hafa
fulltrúar íslands og Noregs í norræna
samstarfinu ekki síst haft frumkvæði
og hafa m.a. kynnt það sem þegar er
gert, innan FAO og fyrir fulltrúum
Evrópusambandinu sem fara með fisk-
veiðimál.
Aðspurð segist Guðrún hafa tilfinn-
ingu fyrir að áhugi hér á landi sé vax-
andi á samstarfi með öðrum þjóðum í
umhverfismálum sjávarútvegs.
„Ég held að eftir Ríó-ráðstefnuna
hafi orðið nokkur breyting hvað
þettavarðar. Þar var kannski ekkert
Guðrún Eyjólfsdóttir, deildarsérfrxðingur.
nýtt fundið upp en umhverfismálin
voru sett í nýjan farveg og komust í
brennidepil víða um heim, í sjávarút-
vegi sem öðru. En því til viðbótar er
það líka svo að við erum orðin það
efnuð á Vesturlöndum að við höfum
efni á að hugsa um þessa hluti og velja
vörur út frá öðm en verði og gæðum
eins og til dæmis hvernig við viljum
að þeir sem framleiða umgangist nátt-
úruna. Ég held semsagt að aukin vel-
megun hafi áhrif á umræðuna og að
hún muni fara vaxandi. Þess vegna
vill íslenskur sjávarútvegur og nor-
ræna samstarfið á því sviði, leitast við
að koma tilbúin til leiks og hafa svör
við þeim spurningum sem vakna hjá
neytendum, eða þeim sem ákveða
hvað megi bjóða neytendum," segir
Guðrún Eyjólfsdóttir.
fflR 17