Búnaðarrit - 01.01.1940, Blaðsíða 8

6
BÚNAÐARRIT
Annars verða jafnan mistök á vörnunum. Þyrfti þá að
leggja lítið gjald á garðeigendur. En vanur maður með
góð úðunartæki (sprautu) ver garðana miklu örugg-
legar og ódijrar en fólk almcnnt gerir mí. Er þetta
talsvert fjárhagsatriði.
Búast má við að kartöflur verði víða varasamar i
geyinslu í vetur vegna myglunnar. Einkenni mygl-
unnar á kartöfiugrasinu eru grágrænir blettir, sem í
röku sæmilega hlýju veðri stækka óðum og dökkna.
Ennfremur sést gráleit myglurönd kringum blettina
þegar grasið er vott. Á kartöflurnar koma brúnir eða
blýgráir bleltir. Getur skemmdin síðan etið sig inn
svo lautir myndast í kartöflurnar. Undir blettunum
er kartaflan meira eða minna rotin (þurrotnun). Síð-
ar geta svo bakteríur komið til sögunnar, einkum í
of hlýrri geymslu, og’ valdið votrotnun. Hafi kartöflu-
grasið verið sýkt, getur myglan stundum komið fram
við geymslu, þótt ekkert bafi séð á lcartöflunum við
upptöku. Er einkum hætt við þessu ef votviðri ganga
um uppskerutímann, svo ekki hefir verið hægt að
þurrka kartöflurnar strax. Útsæðið má gjarnan vera
grænt af birlunni. — Á myglusvæðinu, frá Snæfells-
nesi suður og austur um til liegðarf jarðar, verður að
leggja aulcna áherzlu á ræktun þeirra kartöfluaf-
hrigða, sem bezt standast mygluna. Munurinn milli af-
brigðanna er mikill; þótt ekkert þeirra sé alveg ónæmt.
Eru seinvaxnar kartöflur að jafnaði hraustari gegn
myglu, en hinar snemmvöxnu, enda vinnur myglu-
sveppurinn helzt á kartöflugrasinu, þegar það er að
blómgast og verða fullþroska. Ætti almennt að rækta
tvö afbrigði, annað bráðþroska til sumarneyslu og
hitt síðvaxnara og mygluhraustara til vetrarforða. Síð-
ari árin hafa allvíða verið reynd nokkiír álitleg, frein-
ur hraust afbrigði. (Sjá skýrslur ráðunautanna). í
garði Atvinnudeildarinnar í Reykjavík voru reynd 33
afbrigði, heilbrigði þeirra og uppskerumagn athugað.