Búnaðarrit - 01.01.1940, Blaðsíða 9

BÚNAÐARRIT
7
Ennfremur voru kartöflurnar efnagreindar og mun
dr. Jón Vestdal síðar gefa skýrslu um þær rannsóknir.
Gullauga reyndist mjölvisauðugast útlendu afbrigð-
anna eins og í fyrra. Uppskera afbrigðanna var mjög
misjöfn, gefa sum allt að helmingi meira en önnur.
Skilyrði öll liafa þá auðvitað einnig hina mestu þýð-
ingu, svo að niðurstöðurnar gilda aðeins þar sem
kartöflurnar eru ræktaðar við svipuð kjör og hér
er gert. Mesta uppskeru gáfu eftirtalin tólf afbrigði.
(Uppskera í kg af 100 fermetrum):
Askartafla (Aspotct) ..................... 440 kg
Akurblessun (Ackersegcn) ................. 430 —
Alplia ................................... 430 —
Eyvindur (Kerrs Pink) .................... 410 —
Jarðargull (Erdgold) ..................... 410 —
Up to date ............................... 410 —
Birgitta .......\......................... 385 —
Deodara .................................. 376 —
Rogalandsrauður .......................... 342
Stóri Skoti (Great Scot) ................. 333 —
Jubel .................................... 333 -
Webbs ...........................:....... 330 —
Jarðvegur er leirhorin melajörð. Milli raða 50 cm
og milli grasa i röðunum 25 cm. Sett niður um miðjan
mai og tekið upp síðari hluta sept., snemmvaxin af-
brigði fyrst, enda var gras þeirra þá að falla og vöxt-
ur að hætta. Síðvöxnu afbrigðin uxu til september-
loka, t. d. Alpha, Akurblessun, Jarðargull, Deodara,
Birgitta og Eyvindur. Fengu þau langan vaxtartíma.
Sáðdýpi um 6 cm.
Áskurtafla óx bezt í sumar og var mjög stórvaxin.
Rogalandsrauður virðist sæmilega snemmvaxin og
var laus við smælki eins og Áskartaflan. Hafa þessi
afbrigði áður einkum verið reynd hjá Ragnari á
Laugarvatni. Akurblessun og Alplia eru síöuaxnar,
vel mijgluhraustár lcartöflur, sem geta gefið mikla
uppskeru í góðum kartöfluhéruðum, þar sem vaxtar-