Dvöl - 01.01.1942, Page 25

DVÖL
19
§ón j&Tagnúsfon:
^ótminn
Af sér strauminn, storm og hríö,
stendur hólminn ár og síð,
silkigrœnn um sumur blíð
silfurbárum vakinn.
Mœddur stundum myrkri tíð,
málmi vetrar pakinn.
Oft er röstin ill að sjá,
iðan flýtur hvít og grá.
Hölminn svyrnir hœl og tá,
hrannaveldið protnar.
Koyargrœnum klöppum á
klakaflotinn brotnar.
Eigi skulum œðrast hót.
Æði tímans gráa fljót!
Hamrasteypan stendur rót
straumsins allra tíða.
Aftur renna aldamót
yfir hólmann fríða.