Hlín - 01.01.1955, Side 73

Hlín - 01.01.1955, Side 73
Hlín 71 da g'smorgnana. — Þú trúir því ekki livað jeg heí mikla ánægju af þessu starfi, mjer linst jeg gleynta sjáffri mjer, öllu mínu stríði, og þreytan lrverfur. — Mjer linst jeg vera sæl, og svo rík, að jeg myndi ekki vilja skifta við nokkra aðra konu.“ Vissulega var þessari konu ljóst hvað orð Guðs er dýrmætur l jársjóður og skildi hvað góður jarð- vegur þarf nreð, — það þarf ást til málefnisins, fórnfýsi, þolinnræði, samviskusemi og unrfnanr alt trú á lrið góða. Það er nrikið gert að því að leita 'að dýrum málnr- unr, gulli og gersemum. — Fjirldi af fólki grefur í iðrunr jarðarinnar eltir því senr verðmætt er, og jafnvel er farið niður á lrafsbotn, ef ske kynni að eittlrvað væri þar. — Ekki nregið þið skilja nrig svo, að jeg sje að gera lítið úr vinnu ifyrir daglegu brauði, en jeg álít að við þurfunr engu síður á brennandi álruga að halda á andlegu svið- unum. Mig langar til að spyrja: Er eins nrikið lagt á sig í kristindómismálum? — Er eins nrikill álrugi fyrir því há- 'leita og góða? — Er eins vandlega leitað að börnum, senr aldrei konra inn fyrir kirkjudyr? Það er ekki tilgangur nrinn ;að benda á nýjar kensluað- ferðir, en mig langar til að minnast á eina tegund al’ jarð- vegi, senr ekki nrá nrisskil ja eða ganga fram hjá. — Það eru til feinrin og óframfærin börn, sein að skilja og frenrur seintekin. — Þetta nrá laga, ef 'kennarinn er jrolinmóður, hpur og umfnanr alt vingjarnlegur. — Aftur eru sunr börnin fjarska fljót að svara og læra það senr jreim er sett fyrir á svipstundu. — Ekki nrá kennarimn lrafa nreira dá- læti á því barninu senr fljótara er, en reyna að vera jafn- góður og alúðlegur við þau öll. Þetta er stundunr dálítið erfitt, en jeg lref reynslu fyrir því, að börnin senr dragast aftur úr eru nrjög viðkvænr, og það er betra að fara var- féga, svo jrau nrissi ekki traust á sjálfum sjer. — Ef þau hörn, sem fljót eru, fá æfinlega að svara, kenrst það inn hjá þeim, senr seinni eru, að ekki sje til neins fyrir sig að reyna neitt, og er iþað ekki gott. — Það þarf að h'lúa að þessunr plöntuim líka, og nreð góðri hjáilp verða þær alveg I.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Hlín

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.