Bjarmi - 01.06.2005, Blaðsíða 24

Elísabet Haraldsdóttir
Vinurminn Job
Ég á vin sem heitir Job. Ég
heyrði fyrst af honum fyrir mörgum
árum. Þegar ég las Jobsbók í
fyrsta skipti var ég bæði ung og
reynslulítil og skildi því ekki sorgir
hans og þjáningar. Mörgum árum
siðar heyrði ég um mann sem saga
Jobs hafði hjálpað í sorginni eftir
ástvinamissi. Svo kom að mér að
missa ástvin og minntist ég þá
þessa og var forvitin að vita hvort
Job gæti hjálpað mér. Eða var þetta
eins og venjulega, að lausnir
annarra hjálpa sumum en ekki
öllum? Biblían var því tekin fram og
Jobsbók lesin. Þarna var ég eldri,
en fyrst og fremst syrgjandi, þess
Það er erfitt að átta sig á ástæðum
þjáningar eða sorgar. Okkur finnst að
tilgangur verði að vera með henni því
að sársaukinn er svo mikill að
tilgangsleysi er óbærileg tilhugsun.
vegna skildi ég betur Job og líðan
hans í sorg. Nokkrum árum síðar
er ég glimdi við þjáninguna kom
Job mér aftur til hjálpar. Við getum
lesið allar bækur sem til eru um
sorg og þjáningu án þess að skilja
það til fullnustu fyrr en glíman
verður okkar. Þvi miður er sann-
leikurinn sá að okkar eigin þjáning
og sorg er ávallt meiri og þyngri en
annarra. Oft dæmum við fólk eftir
gerðum þess og viðbrögðum en
áttum okkur ekki á því hvers vegna
viðbrögð þess eru svona. Við þurf-
um að vita allt um líf fólks, gleði og
sorgirtil þess að öðlast skilning á
hegðun þess og skoðunum.
Job hefur kennt mér...
Job hjálpar mér mikið að skilja
það að við getum ekki krafist
nokkurs af Guði, t.d. heilsu, barna,
maka eða munaðar, s.s.einbýlis-
húss, jeppa og mikilla peninga.
Við getum ekki krafist þess af fjöl-
skyldu eða vinum að þeir hafi full-
kominn skilning á þjáningu okkar
og sorgum.
Job hefur kennt mér að hlusta i
stað þess að gefa ráð þar sem þau
eiga alls ekki við, því að orð eru
oftar en ekki andvarp þess sem
líður. Job hefði getað beðið um
kraftaverk en i staðinn tókst hann á
við lífið og verkefni þess. Þetta var
það besta sem hann kenndi mér.
Skoðum Jobsbók nánar. Hver
var Job og hvers vegna getur hann
hjálpað syrgjendum umfram aðra?
Job var trúaður maður, réttlátur og
grandvar og hans iif var gott og
gjöfult. Job hjálpaði þeim sem áttu
erfitt og lifði i sátt við Guð og
menn. Með kærleikann og um-
hyggjuna að leiðarljósi getum við
öll hjálpað náunga okkar. Við þurf-
um ekki að vera sérfræðingar held-
ur hafa vilja til verka. Þau sem deila
sömu eða svipaðri reynslu hjálpa
hvert öðru ekki síður en fagfólkið.
Oft er það léttir, þvi að auðfundið er
að þeir sem hafa gengið i gegnum
þjáningu draga ekki tiltrú hinna
þjáðu í efa. Fagfólk hjálpar sam-
kvæmt þekkingu og reynslu í starfi
og hefur sumt svipaða reynslu.
Mörg sjálfshjálparsamtök eru til,
s.s. Ný dögun, Kraftur og A.A.
Sem betur fer eru sífellt fleiri sam-
tök stofnuð til hjálpar og stuðnings
þeim sem glíma við sorg og þján-
ingu.
Líðan Jobs
Job sagði orð sem hann taldi að
myndu geta hjálpað þeim sem áttu
um sárt að binda. Job skildi ekki
fyrr en eftir að hafa gengið i gegn-
um sína reynslu að i þjáningu og
sorg er lítið gagn í einföldum
svörum. Job lifði samkvæmt vilja
Guðs og í nánara samfélagi við
hann en við. Guð leyfði djöflinum
að reyna trú Jobs og um það fjallar
bókin. í glímunni við sorg og
þjáningu reynir mikið á trúna.
Athugum hvernig liðan og viðbrögð
Jobs voru við sorginni og þjáning-
unni. Job missti börnin sin sem er
örugglega það erfiðasta sem
foreldrar þurfa að ganga i gegnum.
Stilling Jobs var ótrúleg. Ef til vill
var hann i afneitun en trú hans var
óhagganleg og hann sagði:
„Drottinn gaf og Drottinn tók, lofað
verði nafn Drottins." (Job. 1:21)
Við spyrjum hvort nokkur geti átt
svona sterka trú? Svarið er að það
er hægt. En það kostar engu að
síður mikil átök, eins og þau sem
Job glímdi við, að eignast hana.
Þegar húð hans var hulin kaunum
frá hvirfli til ilja varð þjáningin svo
mikil að hann gat ekki lengur borið
harm sinn í hljóði. Munur á sorgin-
ni við missi ástvinar og missi heil-
sunnar er sá að við ástvinamissi er
hægt að komast allra sinna ferða,
stunda starf sitt og jafnvel gleyma
sorginni um stund. Þegar heilsan
bregst er oft erfitt að yfirstíga
hindranir veikindanna, stunda vinnu
og áhugamál eða gleyma dagleg-
um þjáningum. „Hvers vegna ég?“
spurði Job því að hann var undr-
andi, reiður og örvæntingafullur likt
og þau sem verða fyrir áföllum.
Styrkur trúarinnar
Það er erfitt að átta sig á
ástæðum þjáningar eða sorgar.
Okkur finnst að tilgangur verði að
vera með henni því að sársaukinn
er svo mikill að tilgangsleysi er
óbærileg tilhugsun.
Job spyr áfram (3:3): „Hví dó
ég ekki i móðurlifi, - andaðist jafn-
skjótt og ég var kominn úr móður-
lífi.“ Vinir hans komu og bentu
honum á að hann hefði hjálpað
mörgum með trúnni. Hún ætti því
að hjálpa honum sjálfum eins og
segir í fjórða kafla, þriðja versi:
„Sjá þú hefir áminnt marga og
magnþrota hendur hefur þú styrkt.
Þann sem hrasaði, reistu orð þín á
fætur og hnígandi hné gjörðir þú
stöðug. En nú þegar það kemur yfir
þig, gefst þú upp, þegar það nær
þér sjálfum, missir þú móðinn.“
Hvort sem við játum trú okkar eða
ekki er glíman við sorg og þjáningu
jafnerfið. Það skiptir miklu máli að
eiga trú á slíkum tímum. Trúin gefur