Fréttablaðið - 30.10.2010, Qupperneq 26

26 30. október 2010 LAUGARDAGUR
SMÁVAXIN MÓDEL Skalinn á módelunum er 1:100, sem þýðir að meðal hermaður er ríflega 15 millimetrar á hæð.
Breski Grant-skriðdrekinn sem hér sést er sex sentímetrar á lengd og vegur nokkur grömm, en í réttri stærð er hann
næstum sex metrar á lengd og vegur um 30 tonn. FRÉTTABLAÐIÐ/PJETUR
Spónaplatan leggur grunn að spila-
borðinu. Ofan á hana bætast bútar
af þéttu frauðplasti sem á endanum
munu líta út eins og hæðir.
Frauðplastið er límt á borðið og límt
saman. Svo er það sagað, skorið, sorfið
og pússað þar til það líkist hæðum og
hólum.
Spartlað er í glufur og vegirnir lagðir með
þykkri steypublöndu til að tryggja að þeir
hafi aðeins aðra áferð en eyðimörkin allt
í kring.
Til að gefa borðinu dýpt er sigtaður
svartur sandur límdur á allt borðið,
að vegunum undanskildum. Steypan
gefur vegunum dýpt.
Borðið er að lokum málað í eyðimerkur-
gulum lit. Vegirnir eru hafðir dekkri til að
aðgreina þá. Grasbrúskar og pálmatré
fullkomna svo verkið. MYND/SIGGI
Stór hluti af föndrinu í kringum tindátaspilið er að útbúa
vígvöllinn. Þó að vissulega sé hægt að leiða tindátana til
sigurs á stofuborðinu heima leggja flestir mun meira upp úr
því að vígvöllurinn sé sannfærandi.
Orrustur eru gjarnan háðar á þar til gerðum spónaplötum,
sem eru í það minnsta 1,8 x 1,2 metrar á kant. Plöturnar
eru svo málaðar í viðeigandi lit, og lausum hæðum, vegum,
skógum, ökrum og öðru tilheyrandi raðað á til að völlurinn líti
raunverulega út.
Landslagið gera spilararnir yfirleitt frá grunni úr þeim hrá-
efnum sem þeir geta náð í. Spónaplöturnar mynda grunninn,
hæðir eru gerðar úr frauðplasti, trén úr plasti eða mosa og
akrarnir úr réttri gerð af gólfmottum. Svo þarf að mála herleg-
heitin. Í sumum tilvikum er hægt að kaupa hluta af því sem
gerir vígvöllinn fallegan, til dæmis pálmatré og byggingar.
Þegar virkilega á að vanda til verks er landslagið hannað
þannig að það er fast við plötuna, sem lítur oft mun raun-
verulegar út. Dæmi um hvernig vígvöllur verður til má sjá á
myndunum hér að ofan.
Þegar landsvæði er gert, alveg eins og þegar hersveitirnar
eru málaðar, skiptir máli að velja ákveðið þema. Skógi vaxnar
hæðir og hveitiakrar passa ágætlega fyrir bardaga í sunnan-
verðri Evrópu, en eiga lítið sameiginlegt með því landslagi
sem herirnir börðust yfir í eyðimörkinni í Norður-Afríku.
Vígvellirnir eru oft alveg jafn mikið listaverk og málaðir her-
irnir, og þegar vel gerður vígvöllur og fallega málaðir tin dátar
fara saman þarf ekki mikið ímyndunarafl til að finnast orrust-
an raunveruleg.
VÍGVELLIRNIR HEIMASMÍÐAÐIR
Þó að mörgum finnist fátt skemmtilegra en að raða upp
tindátunum sínum á vígvöllinn og senda þá til orrustu gegn
tindátum annarra spilara eru einnig margir sem hafa gaman
af föndrinu í kringum þetta áhugamál.
Orrusta af hefðbundinni stærð tekur oft nokkrar klukku-
stundir, en undirbúningurinn sem liggur að baki fallega
máluðum herjum er margfalt tímafrekari.
Öll módelin sem notuð eru í spilinu eru keypt ósamsett og
ómáluð. Módelin fyrir Flames of War eru í skalanum 1:100,
sem þýðir að meðal hermaður er rúmlega 15 millimetrar
á hæð. Áður en hægt er að spila með módelin þarf því að
hreinsa þau og líma saman. Svo fara penslarnir á loft og
módelin eru máluð.
Þó að marga gæti óað við því að mála svo smávaxin
módel er það ekki jafn erfitt og ætla mætti í fyrstu. Reyndir
málarar vita að með fíngerðum pensli og góðri málningu má
gera kraftaverk. Mestu skiptir að herinn líti vel út á spilaborð-
inu, þegar horft er á módelin úr um eins metra fjarlægð. Það
skiptir minna máli þó að einhverjir lítilsháttar gallar sjáist
þegar einstök módel eru borin upp að auganu.
Margir af þeim sem spila þetta spil leggja mikið upp úr
því að þeir herir sem þeir setja saman eigi sér hliðstæðu
í sögunni. Þeim nægir ekki að setja saman her af bresku
fótgönguliði, heldur setja þeir saman her með módelum sem
passa við ákveðnar einingar í hersveitum sem í raun og veru
börðust í stríðinu, til dæmis hluta af 51. skosku hálanda-
hersveitinni. Aðrir setja saman þær einingar, skriðdreka,
fótgöngulið og fallbyssur, sem þeir vilja spila með, og velja
þeim þema eftir því hvar í heiminum þeir börðust.
Herirnir eru málaðir á ólíkan hátt eftir því á hvaða
vígstöðvum þeir börðust. Ætli spilari sér að setja saman
breska herdeild sem barðist í eyðimörkinni árið 1942 verða
kakí-litirnir allsráðandi. Standi hins vegar til að setja saman
breskan her sem réðist á land á ströndum Normandy hinn 6.
júní 1944 verður litavalið grænna og brúnna.
MARGIR ÁHUGASAMARI UM MÁLNINGUNA OG HERINA EN ORRUSTURNAR
NÁKVÆMNI Margir af þeim sem spila Flames of War gera
herina sína þannig úr garði að þeir passi við hersveitir sem
raunvörulega börðust í stríðinu. Hér geysast ítalskir L6/40
skriðdrekar úr Squadrone Esplorante, 2/Compagnia ,
Lancieri di Novara, 133° Divisione Corazzata Littorio, fram á
vígvöllinn við El Alamein.
GRUNNVINNA GRÓFVINNA FÍNVINNA ÁFERÐ MÁLNING
því meiri skilning fæ ég á því sem
ég les í sögubókunum.“
Jökull segir það kerfi sem notað
sé í þessu spili endurspegla mjög
vel hvernig orrusturnar fóru fram
í raun og veru. „Grunnreglurnar
í kerfinu eru mjög einfaldar, svo
það hefur komið mér skemmtilega
á óvart hversu raunhæft spilið er.
Þegar við höfum sett upp orrust-
ur sem eiga sér sögulega fyrir-
mynd hafa niðurstöðurnar oft
verið mjög svipaðar og raunvöru-
lega var, án þess að við séum að
eyða mjög löngum tíma í flóknar
reglur. Í spilinu tekst mjög vel að
hámarka ánægjuna af því að spila
og niðurstöðuna.“
Tímafrek uppbygging herafla
Það fer oft langur tími í að byggja
upp sinn her, enda bæði kostnaðar-
samt að kaupa módelin, og tíma-
frekt að líma þau saman og mála.
„Það fara oft vikur eða mánuðir í
að koma sér upp her, en það gera
menn hver á sínum tíma. Menn
dútla við þetta, það á að vera
skemmtilegt,“ segir Jökull.
„Sjálfur mála ég herina til að
spila með þeim. En því flottari sem
herirnir eru, og því meiri vinna
sem lögð er í þá, því skemmtilegra
verður að spila. Umhverfið skiptir
svo miklu máli. Það gerir enginn
kröfu um að her andstæðingsins sé
frábærlega málaður, en það kunna
allir að meta það sem vel er gert.“
Jökull segir það fremur lítinn
hóp sem spili nákvæmlega þetta
tindátaspil hér á landi. Fleiri spili
önnur spil, sem hafi annað sögu-
svið en síðari heimsstyrjöldina,
sem þetta spil gangi út á. Flestir
spili sennilega spil sem heitir War-
hammer, þar sem sögusviðið er
fantasíuheimar, ýmist í anda Lord
of the Rings eða framtíðartryllis.
„Þetta er áhugamál sem menn
þurfa að hafa tíma fyrir svo þeir
endist í þessu,“ segir Jökull.
Kostnaðurinn getur einnig staðið
í vegi fyrir nýliðun, enda kostar
sitt að koma sér upp her. Kostn-
aðurinn er mismunandi eftir því
hvernig her menn vilja kaupa, en
búast má við því að módelin kosti
einhverja tugi þúsunda. Þá er
ákveðinn byrjunarkostnaður fólg-
inn í því að koma sér upp verkfær-
um, penslum og málningu.
Margir þeirra sem stunda þetta
áhugamál eiga erfitt með að láta
sér nægja einn her, enda síðari
heimsstyrjöldin flókin og hægt
að setja saman mjög fjölbreytt-
ar tegundir herja, segir Jökull.
Vegna þessa þarf að velja hvar á
að berjast og hvenær. Hvort barist
er í Póllandi árið 1939 eða í Þýska-
landi árið 1945.
„Framþróunin í síðari heims-
styrjöldinni var svo hröð að það
er ekki hægt að bera herinn sem
Þjóðverjar notuðu þegar þeir
réðust inn í Frakkland árið 1940
saman við sambærilegar her-
deildir ári síðar. Góðir skrið-
drekar í upphafi stríðs voru með
20 millimetra fallbyssur. Undir
lokin voru skriðdrekarnir orðnir
60 tonnum þyngri og byssurnar
komnar í 152 millimetra.“
Þeir sem eru forvitnir um þetta
áhugamál geta fengið frekari upp-
lýsingar, sem og módel og reglu-
bækur, í versluninni Nexus.
VÍGVÖLLURINN VERÐUR TIL
FRAMHALD AF SÍÐU 22
NÁKVÆMNI
Módelin eru
handmáluð
með mjóum
penslum
og sérstakri
módelmáln-
ingu.