Morgunn - 01.12.1922, Qupperneq 46

140
MOEGUNN
að svæfa sjúklinga sína með chloroformi áður en gerður
væri á þeim uppskurður, urðu stéttarbræður hans, lækn-
arnir, alveg hamslausir og töldu slikt athæfi brot á guðs
og manna lögum. Var það sérstakt lán, að Simpson hélt
lífi og limum eftir þessa goðgá
Þegar Iíjálpræðisherinn tók fyrst til starfa hér á iandi
gekk sú saga, að guðsdýrkun þeirra, Hjálpræðiahersmanna,
væri aðallega i því fólgin að dansa í dimmu herbergi,
þar sem enginn ljósgeisli kæmist að, uns þeir væru yfir-
komnir af þreytu. — Og, — svo að eg taki því nær alveg
glænýtt dæmi, — þegar sameignarmenn á Rússlandi höfðu
náð þar völdum núna eftir ófriðinn, barst sú fregn út um
heiminn, að þeir hefðu lýst upptækt alt kvenfólk í rúss-
neska ríkinu og gert það að ríkisins eign.
Það er vei sagt þetta hjá Prédikaranum og sannast
daglega, »að hinir fljótu ráða ekki yfir hlaupinu, né kapp-
arnir yfir stríðinu, né heldur spekingarnir yfir brauðinu,
né hinir hyggnu yfir auðnum, né vitsmunamennirnir yfir
vinsæidinni, því að tími og tilviijun mætir þeim öllum«.
En þó að margt væri ranghermt og misjafnar sög-
urnar, sem gengu af rannsókn dularfullra fyrirbrigða fyrst
í atað, þá breyttÍBt þetta smám saman. Menn voru þegar
í byrjun forvitnir, jafnvel hugfangnir, en hikandi, smeikir
og sumir jafnvel blátt áfram hræddir við málið, eins og
gengur um það, sem menn ekki þekkja. En brátt fóru
sannar sögur að koma af tilraununum. Bækur fóru að
koma út á íslenzku, þar sem sagt var frá málinu af ná-
kvæmni og vandvirkni. Þetta gerði og mikið til að vekja
til umhugsunar. En mest mun þó ef til vill hafa áorkað
áhugi þeirra, sem að málinu stóðu hér í Reykjavík og þá
eltki sízt fyrirlestrarferðir þær, sem tveir þeirra hafa far-
ið um landið á sumrum nokkrum sinnum. Mér er kunnugt
um, að í sumum sveitum, þar sem þá gesti hefir að garði
borið, hefir fólkið jafnvel gleymt brakandi þerri og mok-
fiski, þeirra vegna, látið hrífuna eiga sig i flekknum og
línuna óbeitta í bjóðunum og skundað til móts við þá.