Morgunn - 01.12.1922, Side 85

MORGUNN
179
Skygni.
Á ferð minni kringum landið í sumar gerði eg mór far um, að
spyrjaat fyrir um Bkygnt fólk. Eg hygg, að töluvert hafi verið
um þann hœfileika með þjóð vorri á öllum öldum. Skygn kona
var lengi á heimili foreldra minna, er eg var barn. Þar urðu hin
»dularfullu fyrirbrigði« fyrst á vegi mínum. Þótt við unglingarnir
reyndum að gera gys að »sýnum« hennar í fyrstu, komumst við
að því með tímanum, að hún sá meira en við og sagði fyrir gesta-
komur, svo að ekkl varð á móti mælt. Síðan hefi eg ekki efað, að
sumir menn séu gæddir sérstökum hæfileika í þessa átt. Þeim
hæfileika þarf að gefa meiri gaum en gert hefir verið.
Eg fréttl um tvo skygna unglinga í Eyjafirði og kom á báða
þá bæi. Eg átti tai við þau bæði — annað er piltur, hitt
stúlka — og foreldra þeirra. Yar einkar fróðlegt að heyra þau
sjálf segja frá og fá tæklfæri til að leggja fyrir þau margvíslegar
spurningar. Bæði eru þau sögð einkar grandvör og sannsögul.
Mæður þeirra svöruðu og mörgum spurningum mínum. Þær eru
báðar sórlega skýrar og vandaðar manneskjur. Þótti mór vænt um
að komast að því, að hvorug þeirra hefir reynt að berja niður
sem heimskulegar ímyndanir, það er börnin hafa skýrt þeim frá.
Þter hafa báðar hlustað á börn sín ávítulaust og miklu fremur með
samúð. Slíkt er vitanlega skynsamlegast. Óskandi væri, að jafn-
framt værl ýmislegt skrifað upp, sem slík skygn börn eða full-
orðnir sjá. Stundum fæst merkileg staðfesting á Býnunum eftir á.
Enn heyrði eg getlð um þriðja skygna unglinglnn þar í sveit,
unga stúlku á Þverá. Sagt var mór og frá skygnri konu í Eyja-
firði (í Hoigársoli). Hana gat eg því miðar eklci heimsótt. Ýmsir
menn á Akureyri töiuðu um hana við mig og þótti hæflleiki henn-
ar næsta merkilegur.
Eg gisti eina nóttina í Klömbrum f Aðalreykjada), hjá þeim
hræðrunum Óskari og Slgurpáll Jónssonum, er þar búa myndar-
búi. Hjá þeim er móðir þelrra, Ólina Katrín Slgurpálsdóttir.
Heflr hún að líkiudum baft einhvers konar skygnihæfiloik. Að
minsta kosti hefir hún stöku sinnum sóð sýnir. Sagði hún mór
nákvramlega frá hinni merkilegu sýn, er hún hafði þegar ritað og
eent ritstjóra MORQUNS. Þótti mór því meira gaman að heyra
12*