Morgunn - 01.12.1929, Qupperneq 16

142
MORGUNN
ama, sem fyrir sér væri eins efniskendur og áþreifanlegur
og sá, er hann hafði lifað í á jörðinni, en honum finst eins
og öll skilningarvit þessa líkama séu svo miklu víðfeðmari
og næmari en skilningarvit jarðneska líkamans. Þessi líkami,
sem stundum er kallaður eterlíkami (en þó ekki í sömu
merkingu og guðspekingar kalia einn af líkömum manns-
ins), er bústaður sálarinnar og andans, og er hann svo næm-
ur fyrir ástandi sálarinnar og fylgir svo vel með þroska
hennar og öllu ástandi, að hann sýnir altaf hið sanna inn-
ræti mannsins. Og þó að eterlíkaminn verði fyrir lítilshátt-
ar breytingum, eftir því skapi, sem menn eru í þá og þá
stundina, hefir það ekki svo mikil áhrif, að þeirra skap-
breytinga gæti verulega í útliti andlega likamans. Segir
faðir höfundarins einnig, að eterlikami þeirra, sem eru orðnir
gamlir, en lifa enn á jörðinni, sé miklu unglegri en jarð-
neski líkaminn, sem hylur hann.
Andlegi líkaminn þjáist aldrei af neinum þeim kvillum
og veikleikum, sem bundnir eiu við jarðneska Iíkamann.
Þegar hann hefir losnað við þann jarðneska, breytist hann
eins og sjálfkrafa I það ástand, sem hann var í, þegar
maðurinn var upp á sitt bezta, og segist faðir síra Drayton
Thomas nú vera líkastur því, sem hann var á blómaskeiði
æfi sinnar.
Eins og þeir, sem orðnir eru gamlir, yngjast upp í eter-
líkama sínum, þá segir hann að börn, sem deyi ung, haldi
áfram að vaxa og þroskast, eins og þau hefðu gert á jörð-
inni. Spyr síra Drayton Thomas systur sína eitt sinn að
því, hvernig til dæmis móðir fari þá að þekkja aftur barn
sitt, sem hún hefir mist ungt, og á erfitt með að hugsa
sér öðruvísi en sem smábarn, þegar hún kemur yfir um,
ef til vill mörgum árum siðar, og sér það þá sem fullorð-
inn pilt eða stúlku. Segir hún þá, að vegna heimsókna
sinna í andlegum líkama sínum, meðan hún svaf, á þau
svið, sem barnið hefir hafst við, hafi móðir þess vanist á,.
að sjá það smám saman vaxa og þroskast, og þvi finni
hún ekki svo mikið til þessarar breytingar, sem hafi orðið
á því.