Morgunn - 01.12.1929, Síða 72

198
M 0 R G U N N
til eru góðir og ástríkir menn, sem þessi lífsskoðun býr
í. En við höfum allir lifað árin 1914—1918, og við vitum,
hvað sú lífsskoðun má sín mikils, þegar í harðbakkana
slær. Hvers vegna ætli þjóðirnar hafi setið á svikráðum
hver við aðra á undan ófriðnum? Hvers vegna lendir
mikill hluti siðaðrar veraldar í þeirri ógurlegustu blóð-
laug, sem sögur fara af ? Hvers vegna var vitsmunum alls
hins mentaða heims varið að mjög miklu leyti til þess
að vinna mönnunum mein? Hvers vegna eru menn á nál-
um um, að enn komi veraldarófriður? Ætli það sé ekki
fyrir það, að lífsskoðun Jesú frá Nazaret hefir verið og
er enn nokkuð veik í veröldinni?
Eg geri ráð fyrir, að ykkur sé nokkurn veginn ljóst,
að í því, sem eg hefi vikið að, sé um tvær leiðir að tefla.
Önnur er hrein-mystiska leiðin, sem Jesús vísaði á og
honum tókst svo dásamlega að fara. Þá leið hefir ekki
nema tiltölulega örfáum mönnum auðnast að halda; a. m. *
k. hefir það verið svo á Vesturlöndum. Fullyrt er af ýms-
um, að Austurlandamönnum hafi ]>ar tekist betur. Eg
hefi ekki þekking á ])ví máli. En óhætt hygg eg að full-
yrða, að fjölfarin sé sú leið hvergi.
Hin leiðin er hin almenna trúrækni-leið kristinna
manna, sem kirkjan hefir altaf verið að benda oss á. Á
þeirri leið er alls ekki að tefla um þá trú, sem veldur
máttarverkum, né ])á trú, sem opnar vitundarsamband
við annan heim, eins og Jesús lýsti trúnni, Eftir þeirri
trú er alls ekki sózt. Miklu fremur mun mega segja, að
meiri hluti manna hafi ímugust á öllu tali um hana, telji
þær hugmyndir fremur óheilbrigðar og villandi. Mig
langar í þessu sambandi að benda á atriði, sem í mínum
augum er bæði kynlegt og eftirtektarvert. Þið hafið öll
heyrt talað um þá svonefndu nýju guðfræði. Eg ætla
auðvitað ekki að fara að gera grein fyrir henni í kvöld,
enda er eg ekki fær um það. En eg tel mér óhætt að
fullyrða, að eitt af viðfangsefnum hennar sé það að
gera mönnum sem Ijósasta grein þess, hvað runnið sé
frá Jesú frá Nazaret sjálfum og hvað sé viðbætur og