Morgunn - 01.12.1929, Blaðsíða 94

220
MOBGUNN
og heilsaði okkur með orðunum: »Gott kvöld, vinir, guð
blessi ykkur«.
Gleymt hefi eg að geta þess, að á borðinu voru tvær
pappaplötur, og á aðra hlið þeirra hafði verið borin lýs-
andi málning. Þessar plötur lágu á borðinu, og lýsandi
hliðarnar sneru niður.
Okkur var sagt, að þetta væri rödd John Kings, aðal-
stjórnandans i Husks-hringnum.
Þá var plötunum lyft upp, og við sáum öll sterklegt
karlmannsandlit með mjög svörtu skeggi. Það leið fram og
aftur í hringnum, og veran hélt á annari plötunni, svo að
við gátum öll séð andlitið. Það stóð við eina eða tvær
mínútur, þegar Mrs. Husk nefndi nöfn okkar, tók nafnið
upp eftir henni og bauð hverjum út af fyrir sig gott kvöld.
Þá lyftist andlitið dálítið upp í miðjum hringnum, sem enn
var kyr utan um borðið, og við horfðum á það líða niður
á við, þangað til öll sýnin eins og bráðnaði sundur fyrir
framan okkur og platan datt niður á borðið.
Þá var okkur sagt að syngja. Eg verð að Iáta þess
getið hér, að mér féll þessi söngur fremur illa, því að
jafnskjótt sem farið var að tala frá hinum heiminum urð-
um við að hefja sönginn, aðallega sálma. Eftir að við höfii-
um sungið, var plötunni skyndilega lyft upp og andlit birt-
ist frammi fyrir einhverjum fundarmanna — andlit einhvers
framliðins vinar hans. Stundum töluðu andlitin — því að
ekki sást annað en andlit og partur af herðunum. Sum
andlitin voru með blæjum, en önnur andlit ágætlega skýr
og þekkjanleg.
Eg sá andlit móður minnar; það var með blæju fyrir
neðri hlutanum, en eg þekti það vel. Augun voru björt og
einkennileg, og eg gat ekki á þeim vilst. Mörg slík andlit
birtust.
Fundinum lauk með því að yndisleg tenórrödd söng
eitthvað, sem okkur var sagt að væri partur úr guðsþjón-
ustu grísku kirkjunnar.
Eg fór oft á fundi hjá Mr. Husk og eg fekk með mér
vinkonu mína, sem hafði verið tíður gestur hjá öðrum