Morgunn - 01.12.1929, Blaðsíða 96

222
M 0 11 GU N N
Enn var eitt merkilegt atvik, sem kom fyrir mig hjá
Mr. Husk, en eg ætla að segja frá því síðar, því að mig-
langar til að minnast nú nokkuð á miðil, sem nafnkunnur
er í öllum löndum, þar sem nokkuð hefir verið ritað um
spíritismann. Eg á við Mrs. Corner, Flory Cook.
Eg átti því láni að fagna, að þekkja hana mjög ná-
kvsemlega, og eg kyntist henni skömmu eftir fyrsta fund
minn hjá Husk. Einn sunnudag hélt eg ræðu á samkomu
vestast í London. Mér var þá sagt að halda ætti tilrauna-
fund með Mrs. Corner sem miðli. Eg spurði, hvort eg gæti
komist á fundinn og mætti koma með vinkonu mína, sem
var Mrs. Davis sú, er eg hefi þegar minst á.
Mjög heitt var um kvöldið, og fundarherbergið var
gestastofa uppi yfir bókabúð. Herbergið var fult af fólki,
og svo virtist sem veslings miðlinum liði mjög illa. Hún
sat í einu horni stofunnar hjá dóttur sinni. Eg var kyntur
henni og hún hneigði sig mjög þurlega og bauð mér gott
kvöld. í öðru horni herbergisins höfðu verið hengd upp
tjöld, og okkur var sagt, að þar væri byrgið.
í byrjun fundarins var byrgt fyrir dagsljósið með því
að draga niður gluggablæjurnar. Kveikt var á litlu gas-
ljósi, og birtan var svo, að við gátum séð á úrin okkar.
Við vorum beðin að tala rólega saman, en ekki var farið
fram á það, að við syngjum, og mér þótti mjög vænt um
það. Mrs. Corner fór þá bak við tjöldin inn í byrgið. Áð-
ur hafði stóll verið fluttur þangað inn og einn fundarmanna
batt hana við stólinn með léreftsbendli, sem lá utan um
mittið á henni. Á þessum árum — þetta var 1891 — voru
mitti kvenna mikið mjórri en nú, og miðillinn skýrði það
fyrir okkur, að engin teygja væri í bendlinum og hann væri
sterkur, og þar sem hún væri grenst um mittið, þá væri
ókleift fyrir sig að koma bendlinum upp yfir höfuð sér eða
niður fyrir mjaðmirnar.
Tjöldin voru nú dregin fyrir. Við heyrðum miðilinn
ándvarpa þungt, og þá kom rödd frá byrginu. Hún talaði
frönsku og sagði að skilyrðin væru mjög ill, en þeir ætl-
uðu að gera það, sem þeir gætu. Þá var eg beðinn að