Morgunn - 01.12.1929, Qupperneq 108

234
M0R6UNN
ráðstöfun en annað, sem oss hendir, eins og það, til dæmis
að taka, að vér höfum fundið upp gufuvélina og flugtæk-
in og lært að færa oss rafmagnið i nyt. í þeirra augum
er það ekkert yfirnáttúrlegt, heldur gerist það samkvæmt
náttúrulögmáli, sem vér erum skyldir til að reyna að rann-
saka, eins og alt annað, sem vér verðum varir við í til-
verunni.
Frámunalegur misskilningur er það hjá
skýring orðsins. dr' MÆ- að hann heldur’ að spmtistar
taki við skýringu orðsins frá einhverjum
miðli, sem er á valdi einhvers óþekts afls. Eg geng að því
vísu, að »orðið« sé heilög ritning. Spíritistar leita alls ekki
til neinna »óþektra afla« um biblíuskýringar. Þeir telja þessi
»óþektu öfl« annaðhvort eitthvað, sem með jarðneskum
mönnnm býr, eða framliðna menn. Þeir ganga ekki að því
vísu, að óreyndu, að þessi »óþektu öfl« hafi meira vit á
ritningunni en þeir sjálfir. Það er alt annað, sem þeir eru
að leita eftir hjá hinum »óþektu öflum«. Þeir eru fyrst og
fremst að reyna að ganga úr skugga um, hver þau séu.
Ef þeir telja sig hafa fengið sannanir fyrir því, að þessi
»óþektu öfl« séu framliðnir menn, þá reyna þeir að afla
sér einhverrar vitneskju um þá reynslu, er þessir ósýnilegu
gestir hafi fengið, eftir að þeir fóru af þessum heimi. Að
þessu tvennu má segja, að eftirgrenslunin stefni aðallega.
Þó að ýmislegt fleira mætti nefna, þá eru biblíuskýringar
ekki þar með.
Hitt er annað mál, að þeir menn, sem
Betri skilyröi. kunnugir eru dularfullum fyrirbrigðum
nútímans, telja sig hafa betri skilyrði til þess að skilja hei-
laga ritningu að sumu leyti, en þeir menn hafa, sem eru
þeim fyrirbrigðum alveg ókunnugir. Og alloft ofbýður þeim
sá misskilningnr á heilagri ritningu, sem stundum er um
að tefla, jafnvel með hálærðum guðfræðingum, sem van-
rækt hafa að kynna sér fyrirbrigðin, sem eru að gerast á
vorum dögum, og varpa svo skæru ljósi yfir sumt það í
ritningunni, er torskildast hefir verið.