Barnablaðið - 01.02.1968, Síða 6

Ákalla mig á degi neyðarinnar
Athygli hefur vakið í Danmörku og einnig
á íslandi veikindi lítillar íslenzkrar stúlku.
Litla stúlkan, sem heitir Bryndís, og er 9 ára
gömul, hafði illkynjað heilaæxli. í ágústmán-
uði síðastliðnum kenndi litla stúlkan sjúk-
dómsins fyrst. Eftir ýtarlega rannsókn á
Landakotsspítala þótti sýnt, að flytja þyrfti
Bryndísi tafarlaust til Danmerkur. Þar var
hún sett inn á Ríkisspítalann. Þar gekk litla
stúlkan undir tvo alvarlega heilauppskurði.
Þegar fyrri skurðurinn hafði verið fram-
kvæmdur, segir móðir Bryndísar í viðtali við
íslenzkt blað, að læknir hafi komið fram til
sín og sagt við sig, að það væri engin von um
líf fyrir dóttur þeirra hjóna. Foreldrar Bryn-
dísar voru báðir yfir dóttur sinni úti. Þegar
foreldrarnir heyrðu þennan dóm læknisins,
kvaðst móðirin hafa svarað honurn með þess-
um orðum: „Jú, það er von. Sá eini sem get-
ur bjargað, er Guð almáttugur, og við skul-
um biðja að hann geri kraftaverk." Læknir-
inn fór aftur inn. Á meðan biðu foreldrarnir
milli vonar og ótta, en höfðu með einlægri
bæn lagt málið í hendur Guðs.
Séra Jónas Gíslason, sem er lifandi trúaður
maður, og er prestur í Höfn, var þarna þeim
hjónum til aðstoðar, og hafði gengið inn með
lækninum. Eftir drjúglanga stund kom séra
Jónas aftur fram til foreldranna. Móðirin
spyr hann með von gegn von: „Er allt búið?“
„Nei“, sagði hann, „það hefur gerzt krafta-
verk — telpan er á batavegi."
6