19. júní - 19.06.1968, Síða 14

Auíiur Pétursdóttir,
kennari viS barnadeild Langholtsskóla.
TILRAUNAKENNSLA í ENSKU
„I hve mörg ár hefur enska verið kennd í barna-
deildum Langholtsskóla?“
„Enskukennsla var hafin í Langholtsskóla skóla-
árið 1963—1964 að tilhlutan Fulbright-stofnunar-
innar í Reykjavik og áhuga skólastjóra Kristjáns J.
Gunnarssonar. Fulbright-stofnunin vildi gera til-
raun með enskukennslu barna á Islandi, og var
ICristján fús að taka upp þessa nýjung.
1 upphafi var aðeins duglegustu tíu ára bekkj-
unum kennd enska, en auk þess var einni deild í
öðrum bekk gagnfræðaskólans veitt enskukennsla
með talaðferð fyrsta árið. Veturinn 1966—1967 var
tekin upp enskukennsla í öllum tíu ára bekkjum.
Haukur Ágústsson stud. theol. liefur umsjón með
kennslunni.
Þessi fimm ár hefur Langholtsskóli átt því láni
að fagna að hafa vel menntaða og reynda ensku-
kennara frá Fulbright-stofnuninni. Hafa þeir náð
góðum árangri, og er nauðsynlegt, að kennari, sem
kennir erlent tungumál, tali málið reiprennandi.
Góður erlendur kennari getur gert sig skiljanlegan
með látbragði. Þó geri ég ráð fyrir, að það yrði
erfiðara í getuminnstu bekkjunum. I þessu sam-
bandi vil ég taka fram, að á þingi Evrópuráðs,
sem ég sat í Osló 16,—26. ágúst síðastliðinn, var
talið mikilvægt, að barnaskólakennari talaði mál
nemenda sinna til að geta skýrt út erfið atriði.“
„Hvað myndirðu segja um þann árangur, sem
náðst hefur?“
„Ég myndi telja, að allgóður árangur hefði náðst.
Börnunum þykir málið skemmtilegt og skilja og
geta sagt auðveldar setningar eftir stutta kennslu.
Börn eiga auðveldara með að læra tungumál en
fullorðnir. Þau eru næm á hljóð og ná góðum
framburði i hvaða bekk, sem er.
Getulitil börn þurfa aftur á móti miklu lengri
tíma til að ná sama árangri og hin getumestu
bæði í framburði og rithætti. Enda kemst ég yfir
helmingi minna námsefni hjá þeim. Aðalatriði er
þó, að þau leggi öll stund á ensku, svo að minni-
máttarkennd skapist ekki.“
„Krefst ekki tungumálakennsla barna annarra
vinnuaðferða en kennsla unglinga?“
„Að sjálfsögðu verður kennslan með allt öðru
móti. Glósur og stilar hverfa úr sögunni. Leiftur-
spjöld eru notuð til að skýra orð, en þau nægja
þó ekki við smáorðin. Bömunum finnast spjöldin
spennandi, og verður kennslan eins og leikur.
Einnig tölum við um alla hluti í skólastofunni og
bömin sjálf og fjölskyldur þeirra, og verður kennsl-
an mjög persónuleg með þessu móti.
Hröð endurtekning er mikilvægur þáttur ensku-
kennslunnar, og þá tekur allur bekkurinn undir
í kór bæði spurningar um myndir, svör og efnið
í bókinni eftir mínum upplestri. Síðan les einn og
einn, þó að einstaklingslestri verði varla við kom-
ið vegna lélegrar lestrarkunnáttu getuminnstu
barnanna.
Skriflegar æfingar eru nauðsynlegar stöðugt inn
á milli talæfinga, til að töluðu orðin festist börn-
unum betur í minni. En skriflegar æfingar verða
að vera léttar, skemmtilegar og lifandi, jafnvel
með myndum, svo að stöðugur áhugi og gleði hald-
ist lijá getuminni bekkjunum. Bezti bekkur þolir
þurrt efni vegna brennandi fróðleiksfýsnar, en
ekki hinir. Álít ég, að betri árangur náist, ef byrj-
að er á skriflegum æfingum strax. Á þinginu í
Osló álitu margir reyndir kennarar, að í byrjun
ætti einungis að nota talkennslu. Taka verður þá
til greina, að á Norðurlöndum og meðal hinna
menntuðu þjóða Evrópu, eru börnin oft níu eða
jafnvel aðeins átta ára, þegar erlend tungumála-
kennsla hefst.“
„Er venjuleg bekkjardeild of fjölmenn fyrir tal-
kennslu?“
„Já, að mínu áliti er venjuleg bekkjardeild of
Framh. á bls. 17.
12
19. JÚNl