19. júní - 19.06.1969, Qupperneq 30

Adda Bára Sigfúsdóttir:
Menntaskólar eiga
að vera samskólar
Á þessu vori hefur legið fyrir Alþingi gagn-
merkt frumvarp um menntaskóla í landinu. Og
eins og sjálfsagt er í nútímaþjóðfélagi, er skýrt
og skorinort tekið fram í einni greininni, að skól-
ar þessh' skuli vera jafnt fyrir pilta og stúlkur.
Það ætti naumast að þurfa að rökstyðja það í
blaði Kvenréttindafélags Islands, hve mikilvægt
það er, að menntaskólarnir séu samskólar. 1 slík-
um skólum glíma piltar og stúlkur hlið við hlið
við sömu verkefni. Það gerir þau að jafningjum
og er stúlkum hvöt til þess að hagnýta mennta-
skólanámið á sama hátt og piltarnir, líta fyrst og
fremst á það sem undirstöðu sérnáms.
Samskólakerfið á að glæða þann skilning, að
piltar og stúlkur séu samábyrg í lífinu og að far-
sælast sé fyrir hvern einstakling að geta byggt
lífsafkomu sína á eigin námi og starfi. Lífsafkoma
ungrar stúlku á ekki að þurfa að byggjast á því,
að hún hreppi eiginmann, sem sé fær um „að sjá
vel fyrir henni“. 1 nútímaþjóðfélagi er hin algera
verkaskipting hjóna að minnka. Þróunin stefnir í
þá átt,' að tekjuöflun og heimilisstörf verði hvort
tveggja verkefni þeirra beggja. Og ekki skulum
við heldur gleyma því, að margar konur eru „fyr-
irvinnulausar“ langan tima ævinnar, eða ævina
alla.
Á þetta er bent hér vegna þess, að á eftir mennta-
skólafrumvarpinu fylgdi annað frumvarp, sem
flutt var að beiðni menntamálaráðherra. Þar er
gert ráð fyrir, að komið verði upp einum sér-
menntaskóla fyrir stúlkur með því að gera Kvenna-
skólann i Reykjavik að menntaskóla, og það frum-
varp hafði siglt hraðbyri gegnum neðri deild Al-
þingis, þegar þetta er skrifað. Hér er tvímælalaust
um spor í afturhaldsátt að ræða. Erlendis er það
gagnstæða á dagskrá. Þar er unnið að því að leggja
niður sérmenntaskóla fyrir stúlkur.
Menntaskólafrumvarpinu fylgdu tvö skjöl, sem
fjölluðu um tilmæli Kvennaskólans í Reykjavík
um réttindi til að brautskrá stúdenta. Nefnd sú,
er samdi menntaskólafrumvarpið, hafði klofnað i
afstöðu sinni til málsins. Meiri hluti hennar, sex
kunnir skólamenn, telja ekki rétt að verða við
beiðni skólans. Þeir telja, að menntaskólar eigi að
vera samskólar, eins og gert er ráð fyrir í frum-
varpinu sjálfu og benda á ýmis önnur rök máli
sínu til stuðnings. Minnihlutinn, einn skólastjóri
og einn ráðuneytisstjóri, vilja hins vegar veita
Kvennaskólanum umbeðin réttindi. Ýmislegt vafa-
samt kemur fram í greinargerðum minnihlutans,
sem grundvallast auðsjáanlega á því viðhorfi, að
verulegur hluti kvenstúdenta muni ekki fara í
framhaldsnám að stúdentsprófi loknu. Það er tal-
að um að ekki megi „vanmeta þau áhrif, sem vel-
menntuð húsfreyja hefur á heimili sitt og um-
hverfi" og þess er vænzt, að í Kvennaskólanum
verði „áherzla lögð á þær námsgreinar, sem sér-
staklega væru við hœfi kvennaíí.
í yfirlýsingu annars minnihlutamannsins er tal-
ið mikilvægt, að til sé menntaskóli í landinu, „sem
lokar ekki algerlega augunum fyrir þeirri stað-
reynd, að flestar stúlkur, sem stúdentsprófi ljúka,
eiga fyrir sér að verða mæður og húsmæður“.
Einnig er minnzt á, að væntanlegur stúlkna-stúd-
28
19. JÚNÍ