19. júní - 19.06.1987, Blaðsíða 19

Umfjöllun uni kvcnnahandboltann í fjölmiölum hefur aukist meö batnandi árangri lið-
anna. Guöný Gunnsteinsdóttir úr Stjörnunni í Garöabæ sýnir hér tilþrif í landsleik gegn
Bandaríkjamönnum sl. haust.
miðillinn endurspeglar áhuga al-
mennings og ef við berum saman
kvennahandbolta á íslandi og í
Noregi þá eru þær norsku á heims-
mælikvarða. Þar cr varla skrifað um
karlahandboltann, því að hann er
mun slakari en kvennaboltinn, öfugt
við liðin hér.“
„Maður er alltaf að elta það sem
fólkið vill sjá og það eru því miður
ekki íþróttir kvenna, nema í ákveðn-
um greinuin þar sem þær skara fram
úr körlunum“ sagði Bjarni Felixson.
Pær eru mun betri í fimleikum sem
dæmi, og ég hef fengið ámæli fyrir að
sýna nær eingöngu frá fimleikum
kvenna. Umfjöllunin fer fyrst og
fremst eftir áhuga fólks á greininni,
sem ræðst mest af getu og árangri
íþróttafólksins sjálfs.“
Allir viðmælendur mínir tóku und-
ir þetta.
„Augu almennings beinast að þcim
sem standa upp úr, sérstaklega á al-
þjóðamótum. En þar hafa konur ckki
komist á blað.“
LÉLEGRI ÞJÁLFARAR
Samúel Örn Erlingsson, íþrótta-
fréttamaður Ríkisútvarpsins,
bætti viö: „Slakt starf íþrótta-
félaganna og mismunun kynj-
anna innan þeirra á líka sinn þátt í
þessu. Paö er þekkt vandamál að
konurnar fá lélegri þjálfara, þá sem
þurfa li'tiö kaup eða fá ekki vinnu
annars staðar. Kvennaleikirnir byrja
oftast seinna á kvöldin, því færri
áhrofendur koma á þá og það veldur
aftur því að íþróttafréttamennirnir,
sem þurfa að skila af sér fyrir ákveð-
inn tíma, eiga erfiðara mcð að fjalla
um þá.“
Samúel Örn vildi einnig leggja
sérstaka áherslu á að könnun sú sem
vitnað er til í upphafi þessarar greinar
væri að sínu mati handónýt, illa unnin
og af miklu þekkingarleysi á við-
fangsefninu. „Könnunin er gerð í
nóvember og það var varla hægt að
finna óhagstæðari tíma fyrir svona
könnun“ sagði hann. „Keppni í ýms-
um greinum sem konur eru virkar í lá
niðri og umfjöllunin þar af lciðandi
líka. Ég get rökstutt þessa skoðun
mína mun ítarlegar, en það er ekki
rými til þess hcr.
EKKI ÉG, EKKI ÉG!
Þjást íþróttafréttamennirnir
sjálfir af fordómum í garð
kvenna? Nei, ckki vildu þeir
viðurkenna það. „Ég fullyröi
að kynjafordómar eru minnsta ástæð-
an fyrir því að minna er fjallað um
íþróttir kvenna“ sagði Samúel Örn.
Aðrir tóku undir þá skoðun, en
sumir töldu að ef til vill væri einhver
íhaldsemi ríkjandi meðal íþrótta-
fréttamanna. „En ekki á mínum
vinnustað" bættu þeir svo við með
áherslu.
„Það virðist vera þannig að íþróttir
kvenna hafi orðið eftir í jafnréttisum-
ræðunni" sagði Logi Bergmann
íþróttafréttamaður á Þjóðviljanum.
„Konur koma sjálfar sínum grein-
um lítið á framfæri, félögin senda
okkur mun oftar myndir af karlalið-
unum og cflaust spilar það inn í að
það eru aðallega karlar sem skrifa
íþróttafréttir.“
Ég spurði einnig að því hvort fjöl-
miðlarnir gætu ekki aukið áhuga
fólks á íþróttagreinum kvenna og
hvort áhorfendafæðin á kvenna-
leikjunum væri ekki að einhverju
leyti sök fjölmiðlanna. Svörin voru
llest á þá lund að vissulega gætu fjöl-
miðlarnir haft áhrif, en fyrst þyrftu
íþróttakonurnar að bæta árangur
sinn. Þá myndi umfjöllun aukast og
áhorfendafjöldi einnig.
EN BETUR MÁ...
Allir íþróttafréttamennirnir
gerðu skýran greinarmun á
umfjöllun um hinar mis-
munandi íþróttagreinar. Að
þeirra mati eru konurnar mun lakari í
boltagreinum, og umfjöllunin þar af
leiðandi minni. Þeir sögðu þó um-
fjöllun um kvennahandbolta hafa
aukist með batnandi árangri liðanna
og á sumum fjölmiðlum hafa verið
fengnar konur til að sinna honum sér-
staklega.
„í greinum eins og fimleikum,
sundi, frjálsum íþróttum og skíða-
greinum standa konur jafnfætis
körlum, og í sumum framar, og þar
er umfjöllunin jafnmikil um karla og
konur“ sagði Bjarni Felixson.
Að mati þeirra sem talað var við
hefur umfjöllunin heldur aukist og
ástæðurnar fyrir því eru bæði að kon-
ur hafa verið að ná betri árangri en
áður, sérstaklega í sundi, og einnig
hafa sumir gætt þess að gera konum
hærra undir höfði en áður.
Logi Bergmann á Þjóðviljanum
hefur síðasta orðið: „Ég viðurkenni
að við höfum ekki staðið okkur nógu
vel þó að umfjöllunin hafi aukist
nokkuð. En betur má ef duga skal.“
VIÐTAL: VILBORG DAVÍÐSDÓTTIR
19