19. júní - 19.06.1996, Blaðsíða 68

framhatd af bls. 64
ur verið í slæmu hjónabandi tekur það enn lengri
tíma. Athvörfin hafa einnig verið duglegri en áður
við að kynna sig, konurnar rekast á bæklinga er
þær fara til læknis, á bókasöfn eða aðra almenn-
ingsstaði.
Fordómar femínista
Rachel segist hafa orðið mest undrandi á við-
horfum starfskvenna þeirra kvennaathvarfa sem
byggð eru á kenningum femínista. „Það kom mér
á óvart að þær konur sem þar störfuðu virtust
uppfullar af kynþáttafordómum, og kvörtuðu
konurnar undan því. Þær kvörtuðu yfir að þær
ættu að sýna meira þakklæti en hinar konurnar,
viðbrögð við hegðan þeirra væri önnur en ef hin-
ar innfæddu ættu í hlut. Það voru ýmis atriði
sem starfskonurnar tóku ekki tillit til, svo sem
eins og menningarlegur mismunur sem fram
kemur í ýmsum þáttum hins daglega lífs, Þannig
eru börn innflytjendakvennanna oft alin upp af
stórfjölskyldunni og því finnst konunum eðlilegt
að hinar konurnar í athvörfunum hugsi um börn-
in þeirra á sama hátt og þær hugsa um börn
hinna. Börnin eru ekki látin fara að sofa á sér-
stökum tíma, heldur er þeirra háttatími sami og
foreldranna og það finnst hinum konunum und-
arlegt. Sumir vestrænir femínistar halda að
þeirra lífssýn eigi við konur um heim allan,
skynja ekki menningalegan mismun og verða því
ónæmar fyrir menningu annarra. Þannig börðust
hvítar konur í Bandaríkjunum fyrir því að fá að
vinna utan heimilis en svartar konur hafa alla tíð
unnið og vildu helst fá að vera heima hjá börn-
um sínum, í stað þess að þjónusta hvítu konurn-
ar. Konur þurfa þannig að gera sér grein fyrir
menningarlegum mismun.
En þrátt fyrir þetta eru þær konur sem leita
til athvarfanna mjög þakklátar fyrir þá hjálp sem
þær fá, þær kvarta yfir hlutum eins og þessum,
en það er ef til vill merki um að þær séu að ná sór
eftir langvarandi ofbeldi þegar þær fara að
kvarta. Þannig sagði starfskona sem óg talaði við
að hún væri ánægð þegar konurnar færu að
kvarta og deila við hana, því það sýndi að þær
væru að styrkjast, væru að fá sjálfstraustið og
sjálfsvirðinguna aftur. í athvörfunum kynnast
þær í flestum tilfellum konum frá Norðurlönd-
unum í fyrsta sinn eftir að þær koma til landsins,
og það er þeim ómetanlegt, auk þess sem þær fá
upplýsingar um ýmsa þætti er varða stöðu
þeirra.
Þarf að bæta stöðu innflytj-
endakvenna
En hvað telur Rachel gagnlegt að gera til að
bæta stöðu innflytjendakvenna? „Það verður að
gera ýmislegt og á mörgum sviðum," segir hún.
„Breyta viðhorfum, þannig að femínistar verði
vakandi fyrir ýmsum öðrum þáttum kúgunar en
þeir hafa verið hingað til. Þegar innflytjendakon-
ur finna kynþáttafordóma hjá starfsfólki athvarf-
anna, finnst þeim jafnvel enn erfiðara að yfirgefa
manninn, ef hann er af sama kynþætti. Þær eru
66 19.jÚní RIT KVENRÉTTINDAFÉLAGS ÍSLANDS