19. júní


19. júní - 19.06.1996, Blaðsíða 46

19. júní - 19.06.1996, Blaðsíða 46
Vi ðtaI „Þá sæti ég enn og hugsaði - ef ég hefði nú bara stokkið!" framhald af bls. 43 Eg virti fyrir mér fólkið sem býr í fallhlífa- kommúnunum, þar var einn sem gaf út frétta- bréf og græddi á því, annar sem saumaði flug- dreka og græddi á því, einn sem var listamaður og seldi styttur. Fólk var að gera eitthvað, nýta kunnáttu sína til að búa til eitthvað og selja. Svo ég settist niður og hugsaði: -Nú er ég komin með mastersgráðu í byggingarverkfræði, með þessa og þessa reynslu, hvað get ég gert? -Ég er búin að leggja ansi mikið á mig í sambandi við rústabjörgun, hef kynnt mér þessi mál hér í Bandaríkjunum, og veit að ég þekki þau mjög vel. Hvernig get ég nýtt þessa þekkingu? Það endaði á því að ég skrifaði kennslubók um rústabjörgun fyrir Landsbjörgu og kom einnig heim og hélt námskeið bæði fyrir verkfræð- ingafélagið og björgunarsveitirnar - og það voru einu árstekjurnar það árið. Þetta var mjög þroskandi tímabil. Maður lærði að þekkja sjálfan sig og það sem maður vill fá út úr lífinu. -Fann hvað það er að vera blankur og ná svo að skapa sér eitthvað. Ég var alveg ofsalega blönk og hef aldrei upplifað það hvorki fyrr né síðar og geri það vonandi aldrei aftur að vera svona blönk. Enn þann dag í dag er ég þakklát fyrir það að fá að borða því ég veit hvað það er að eiga ekki pening fyrir mat. Allir peningarnir sem ég þénaði eða fékk að láni fóru í fallhlífarstökkið. Það er reyndar ekki svo dýrt eftir að maður hefur komið sér upp öll- um búnaði en það kostar auðvitað að leigja og lifa, jafnvel þótt maður búi bara í hjólhýsi. Þetta fólk er oft mjög blankt. En mér leið mjög vel þarna. Þetta er alveg yndislegt samfélag, fólkið er gott hvert við annað og ekki í neinu lífsgæða- kapphlaupi. Lífið gengur út á fallhlífarstökk eða einhvers konar loftíþróttir, svifdrekaflug til dæmis. Hvers vegna fullhlífarstökk, hvað er það sem fólkfær út úr því? „Það er eiginlega ekki hægt að lýsa því. Maður verður bara að upplifa það. Það eru allir fallhlífarstökkvarar sammála um að þetta er ólýsanlegt. Spennan hverfur ekki þótt maður hafi stokkið oft því það er markmið með hverju stökki. Upphaflega er takmarkið bara að stökkva út úr flugvél. Það er heilmikið mál. Síðan fer maður að stökkva með öðrum og mynda munst- ur sem eru ákveðin fyrirfram og þá verður mað- ur að standa sig. Þá þarf maður að geta flogið; afturábak, áfram, til hliðar og í hringi. Þetta get- ur verið mjög flókið því allir þurfa að falla jafn- hratt. Það skiptir til dæmis miklu máli hvert maður horfir. Slys eru sjaldgæf enda er búnaðurinn orð- inn mjög öruggur. En það er eins og með bílslys- in, mörg slys verða vegna hluta sem reyndur stökkvari - eða bílstjóri, myndi aldrei gera.“ En hvað svo, þú ert búin að vera ífallhlífar- stökki og skrifa bók... „I lok árs 1993 ákvað ég að fara heim og var með ákveðin plön í maganum. I vikunni áður en ég fór heim bauð EQE í San Fransiskó mér vinnu. En þá var ég orðin svo spennt að fara heim að ég sagði nei í þriðja skiptið - og fór heim. Svo í janúar 1994 varð jarðskjálftinn mikli í Los Angeles og þeir hringdu í fjórða skiptið og buðu mér vinnu. Nú var það skrifstof- an í Los Angeles og vinnan fólst í að rannsaka áhrif jarðskjálfta á byggð fyrir almannavarnir í Kalíforníu, og þá sérstaklega þessa jarðskjálfta, sem mér fannst mjög spennandi starf. Mér leist svo vel á það að ég breytti plönunum enn einu sinni og flutti aftur út á LA svæðið. Meðan ég var að bíða eftir atvinnuleyfinu kláraði ég bók- ina. Núna er ég að þýða hana - svona þegar ég hef tíma til - yfir á ensku því margir hafa hvatt mig til að gefa hana út í Bandaríkjunum. Þar er ekki til nein kennslubók fyrir almennan mark- að. Það er galli, ef hægt er að orða það svo, að þessi slys eru mjög fá, og enn þá sjaldgæfara að þau verði tvisvar á sama stað, því safnast reynsl- an og kunnáttan mjög hægt. Þess vegna verða þeir sem öðlast reynsluna að koma henni áfram. Ég hafði ráðgert að vera á þessu svæði í fimm ár, en eftir tvö ár losnaði starf fram- kvæmdastjóra Almannavarna ríkisins, ég sótti um stöðuna og fékk hana - og enn á ný breytti mínum plönum. A þessu tímabili sótti ég ráðstefnur, nám- skeið, starfaði í bandarískum björgunarsveitum og kynntist mönnum sem eru mjög framarlega í almannavarnainálum, sérstaklega í rústabjörg- un, og reyndi að læra af þeim. Nú hefur þetta snúist við, nú er það ég sem er beðin um að halda fyrirlestra og námskeið í Bandaríkjum og víðar.“ Getum lært margt af reynslu annarra I hverju felst starffram- kvæmdastjóra Almanna- varna? „Almannavarnir eiga að veita forystu, í málum sem varða náttúruhamfarir og slys og svo stríðsvá. Mannafli Al- mannavarna ríkisins er lítill, fjórar og hálf staða sem stend- ur, en starfið gengur fyrst og fremst út á að samræma störf annarra, t.d. að tryggja sam- ræmt neyðarskipulag í land- inu. I hverju kjördæmi lands- ins er sérstök almannavarna- nefnd, ef eitthvað gerist í bæj- arfélaginu eru hún kölluð til ábyrgðar og ef nefndin ræður ekki við atburðina þarf að kalla til Almannavarnir ríkisins sem skipuleggja frekari aðgerðir. Undir hatt Al- mannavarna eiga allir björgunaraðilar að sam- einast. Almannavarnir sjá um þjálfun á yfir- mönnum en samtök björgunarsveitanna sjá uin þjálfun undirmanna og eru með samning við Almannavarnir um þjálfunarmálin, og störf björgunarsveita í útkalli. I mörg ár sat ég hinu megin við borðið þegar ég starfaði fyrir hjálpar- sveitirnar. En er eilthvað sérstakt sem þú ætlar að vinna að? „Já það er margt sem ég ætla að vinna að. Það er eðlilegt að með nýju fólki komi breyting- ar. Hins vegar tel ég rétt að taka öllu með ró og fara ekki af stað með þær fyrr en að vel athug- uðu máli. Þess vegna hef ég einsett mér að fara ekki af stað með breytingar, nó að ræða þær op- 44 19 .jÚní RIT KVENRÉTTINDAFÉLAGS (SLANDS
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

19. júní

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.