Sameiningin - 01.09.1909, Blaðsíða 17

2og
fram, og stefnunnar, sem þeir aðliylltust. Kvíðalaust
fæ eg ekki virt fyrir mér framtíðarhag vorn eða til-
raunir til að halda Islendingum hér í álfuuni saman, ef
óvildarandi þessi á að fá leyfi til að halda þessu eyð-
ingarverki áfram. En eigi sá andi ekki að lialda áfram,
eigi nokkru sinni upp að renna sú tíð, þá er í friði verðr
af oss unnið saman að velferðarmálum þeim, er varða
oss alla jafnt, þá verðum vér að læra að beita sanngirni
hverjir við aðra, í stað þess að fœra á verra veg hverjir
fyrir öðrum sérhvað eina, er vér gjörum, eða fyrir oss
vakir í gjörðum vorum. Þeir, sem svo mikið tala um
„frið“ og „kærleik“ og „frelsi“ og „sannleik‘% verða
að læra að sýna það í verklegri framkomu sinni, sem
þeir prédika með orðum. Þeir mega ekki ganga um
með þessi fögru orð á vörunum, jafnframt því, er þeir
bera í erminni brýndan og hárbeittan rýting. Sú teg-
und bróðurkærleika, sem að eins birtist í ritgjörðum eða
rœðum, er ekki þung á metum.
Vel veit eg það, að mynd sú er engan veginn fögr,
sem hér er dregin upp af núverandi ástœðum kirkjulýðs
Vestr-lslendinga, enda rita eg ekki grein þessa í þeim
tilgangi að smjaðra fyrir neinum. Eg em ekki til þess
kvaddr að halda vörn uppi fyrir neinum manni, né til
þess að öðru leyti að taka neinn einstakling að mér eða
flokk manna. Mér dylst það ekki, að innan kirkjufélags
vors eru ýmsir flokkar til eða mannhringir, sem leitast
við að ráða því, hvað kirkjufélagið gjörir, enda ráða því
stundum í reyndinni. Svo hefir verið í liðinni tíð og
verðr líklega hér eftir. Svo er það og einatt í öllum fé-
lögum öðrum, sem miklu máli skifta. Sjálfr heyri eg
ekki til neinum slíkum úrvals-hópi og verð að kannast
við, að eg hefi skömm á öllum þeim hringum, hvort sem
þeir teljast með „meira" eða „minna“ hlutanum — þau
lýsingarorð hafa nú fengið sérstaka merking innan
kirkjufélags vors, án tillits til þess, hve margir eru í
hvorum flokk. Hiklaust skal það játað, að eg em sjálfr
talsvert ákafr flokksmaðr og kann að meta drenglvnda
trúmennsku þess eða þess mannsins við stefnuskrá
flokks hans; en allt um það get eg ekki af mér fengið að