Faxi - 01.03.1986, Blaðsíða 11

ar, lýst af svo meistaralegu næmi,
skáldlegu innsæi og eindæma
þekkingu á frásagnar- og söguefn-
inu, að atburðir, menning og
mannlíf og hættir rísa lifandi og
rammir af spjöldum sögunnar les-
andanum í fang. Og á þeim vett-
vangi, sem sr. Jón þreytir fang við
listræna sköpun, einmitt þar
kemst enginn með tærnar, sem
hann hefir hælana. En listræn tök
hans eiga sér nægtabrunn að ausa
af þar, sem er óbrigðult minni
hans. Atvik og frásaga, sem hann
heyrði einhvern tíma ævinnar,
varðveittist iðulega óbrenglað í
minni hans upp ffá því, jafnvel
gömul samtöl gat hann fyrirvara-
laust tíundað orði til orðs. Um
Bjarna Thorarensen var sagt, að
hann gæti orðrétt haft yfir texta
heillar blaðsíðu eftir að hafa lesið
hann einu sinni. Sr. Jón átti að
vissu leyti sambærilegt minni um
atvik og háttu, en bjó jöfnum
höndum yfir gáfu til að sníða frá-
sögn sinni listrænan búning. Var
það að vonum, er Félag íslenzkra
rithöfunda gjörði hann heiðursfé-
laga sinn vorið 1984, en hrepps-
nefnd Hafnahrepps kjöri hann
heiðursborgara vorið áður, ,í virð-
ingar- og þakklætisskyni fyrir
ómetanlegt framlag til sögulegrar
varðveizlu og skáldlegrar lýsingar
á mannlífi, menningu og atvinnu-
háttum í þessu byggðarlagi á lið-
inni tíð,“ eins og segir í heiðurs-
borgarabréfi Hafnahrepps.
Og allt var þetta unnið í knöpp-
um tómstundum önnum hlaðins
manns. — Mér féllu að erfðahlut
indælir staðir, og arfleifð mín lík-
ar mér vel.
Sr. Jón Thorarensen var elztur 4
systkina, sem öll eru nú látin.
Hann kvæntist konu sinni Ingi-
björgu Ólafsdóttur 1. júní 1930,
og lifir hún mann sinn. Varð þeim
hjónum auðið 3 barna, sem öll lifa
föður sinn ásamt syni hans, sem
hann átti áður en hann kvæntist.
Sr. Jón var gæfusmaður í einka-
lífi sínu. Hann var mikill og góður
heimilisfaðir, alltaf glaður og reif-
ur heima og heiman og hélt and-
legum kröftum sínum til æviloka.
Hann var sístarfandi, tók sér
raunar ekki sumarleyfi, meðan
hann gegndi embætti, hafði alltaf
eitthvað nýtt á prjónunum, alls
staðar aufúsugestur hvar sem
hann fór, vinmargur og trölltrygg-
ur og ræktarsamur, hverjum sam-
ferðarmanni skemmtilegri og
hrókur alls fagnaðar á vina fundi.
Hann var á ungum aldri ramm-
ur að afli, góðum íþróttum búinn,
mikill að burðum og fylginn sér
að hverju, sem hann gekk.
Á heimili þeirra hjóna var jafnan
gestkvæmt, og hann naut þess að
fagna gesti sínum. Sannaðist það
harðla mjög hvort sem heimili
þeirra stóð í Hruna eða Reykjavík.
Fyrstu 17 ár hans í Nespresta-
kalli var þar ekki kirkja, og var
það bagalegt í svo fjölmennum
söfnuði. Hlaut sr. Jón þá að hafa
skrifstofu embættis síns á heimili
sínu, og þar fóru fram skírnir og
hjónavígslur og margs konar
þjónusta við fjölmennan söfnuð.
Alltaf stóð kona hans honum
dyggilega við hlið og studdi með
ráðum og dáð. Meðal samstarfs-
aðila í Nesprestakalli var einna
mestur fengur að fórnfúsu starfi
kvenfélagsins, sem lagði fram
feiknarlega vinnu og verðmæti til
að afla kirkjunni margvíslegra
gripa og styrkja safnaðarstarfið á
ýmsan hátt. Frú Ingibjörg var
einn aðalhvatamaður að stofnun
þess ásamt manni sínum. Hún
var fyrsti formaður félagsins og
gegndi því kröfuharða hlutverki í
23 ár, en í stjórn þess var hún alla
prestsskapartíð sr. Jóns.
Við kveðjum hér mann, sem var
prestur af köllun og lagði fram
krafta sína í annasömu hlutverki
ungs og fjölmenns saíhaðar, þar
sem allt varð að reisa frá grunni,
en gjafir hans sáu ekki til gjalda,
enda mátti hann ekki aumt sjá.
Sr. Jón Thorarensen var að eðli
og uppeldi náttúrubarn. Sást það
ekki aðeins í ritverkum hans,
heldur m.a. í myndum hans, sem
hann málaði ótrúlega fallegar og
skemmtilegar á seinustu árum,
án þess að hafa notið verulegrar
tilsagnar. Og fallega skrifaði hann
um dýrin sín, svo gjörir enginn
upp úr þurru. Berdreyminn var
hann og næmur og sótti í því efni
reynslu í vizku kynslóðanna.
Hann lagði til birtunnar leið
sína, að myrkrið næði hon-
um ekki. Starf sitt allt vildi
hann, að væri þátttaka í lofsöng
hinnar miklu hvelfingar. Og sú
hátign, sem hann laut fúslega, var
konungurinn Kristur. Þar var
auðmýkt hans og hjartsláttur og
trúartraust. Undir purpurakápu
hans vissi sr. Jón öruggt skjól, og
í samfélagi við hann djarfar fyrir
dagsbrún að vonfögrum degi.
Og vissulega er okkur á kveðju-
stundu nærtæk sú hugsun, að til
sé annar veruleikur en áþreifan-
legra forma. Við sjáum hugstæð-
an samferðarmann stýra skipi
sínu og sigla óskabyr þar, sem það
hverfur við sjónbaug, rétt að segja
undir sól að sjá, inn í nýjar víðátt-
ur. Og áreiðanlega veit skapari ei-
lífðarinnar og höfundur stjörnu-
ríkjanna hvað helzt sé við hæfi ný-
komnum ferðalang, sem kemur
hugum þekkur af hafi, þar sem
hann hefir siglt eftir vonarstjörnu,
að hann fái meira að starfs guðs
um geim, enn á ný megi hann
bregða á leik við ungar hugmynd-
ir.
Gröfin er vissulega ekki endi-
mark, heldur fremur eins og opið
hlið, í ljósaskiptunum um kvöldið
er hliðinu læst, en látið opið aftur
í dögun. Líkast til er okkur þetta
ljósara á langaföstu en oft endra
nær. Við bjarma af upprisuhátíð-
inni rifjum við upp þau orð postul-
ans, að dauðinn sé uppsvelgdur í
sigur. Sá sigur, sigur upprisunn-
ar, er stærstur erfðahlutur, er
okkur getur í skaut fallið.
Dæm svo mildan dauða,
drottinn, þínu barni,
eins og léttu laufi
lyfti blær frá hjarni:
eins og lítill lækur
ljúki sínu hjali,
þar sem lygn í leyni
liggur marinn svali.
Kristur, konungur, miskunna
þú. Amen.
KJÖRSKRÁ
í Vatnsleysustrandarhreppi
Kjörskrá fyrir sveitarstjórnarkosningarnar í
Vatnsleysustr.hreppi, var lögö fram á
skrifstofu Vatnsleysustrandarhrepps, Voga-
geröi 2, 31 mars og liggur frammi. Kœru-
frestur er til 16. maí 1986.
Sveitarstjóri
Sjúkrahús
Keflavíkurlœknishéraðs
LAUSAR STÖÐUR
Hjúkrunarfrœöingur — fullt starf eöa
hlutastarf í sumarafleysingar eöa eftir
samkomulagi.
Ljósmœður — laus staöa nú þegar. Einnig
óskast Ijósmœöur til sumarafleysinga.
Sjúkraliöar óskast til sumarafleysinga. Fullt
starf eöa hlutastarf frá 15. maí — 15.
september.
Upplýsingar gefur hjúkrunarforstjóri í síma
4000.
FAXI 87