Faxi - 01.03.1986, Blaðsíða 12

Ber af
að glœsilegum
búnaði
húsakynna
Oft hefur verið haft orð á því á
undanfömum áratugum, hve van-
búnir við Suðurnesjamenn emm
til að taka á móti gestum okkar —
og að jafnvel yrðum við að fara til
Reykjavíkur ef við ætluðum „út
að skemmta okkur“ á virðulegan
máta, að hætti „siðmenntaðs
fólks“. Svo langt hefur það gengið
að félög (klúbbar) sem gjaman
nota matartíma til að hittast og
ræða mál sín, hafa stundum lent í
erfiðleikum með að fá þessa þjón-
ustu.
Á þessu hefur nú orðið mikil
breyting. Þessi áratugur mun
lengi verða í minnum hafður,
vegna margháttaðra breytinga
a.m.k. hér í Keflavík — og þá ekki
hvað síst á sviði gestamóttöku.
Hér em nú tvö hótel að rísa þar
sem ekkert var fyrir og eitt í
Njarðvík og jafnvel hugmyndir
um að gera verbúð, sem áður hýsti
starfsfólk athafnasamrar fisk-
verkunar og útgerðar, að gisti-
heimili fyrir kröfuminna ferða-
fólk. Ekki hefur verið borðlagður
hagkvæmis rekstrargmndvöllur
fyrir þessari fjárfestingu svo ég
viti.
Þegar Karlakór Keflavíkur hóf
byggingu félagsheimilis að Vest-
urbraut 17 og byggingarmeistar-
inn og söngfélaginn Bergsteinn
Sigurðsson tók fyrstu skóflu-
stunguna 26. maí 1976 óskaði
hann (og sjálfsagt allir viðstaddir
kórfélagar) að hús það er þar átti
að rísa yrði K.K.K. ,tónlistarlífi og
öðm menningarstarfi Keflvíkinga
til ævarandi framdráttar og far-
sældar. Það var síðan með undra-
verðum dugnaði sem kórfélagam-
ir, sem em úr flestum byggðum
skagans, komuhúsinuupp, gerðu
það fokhelt og efri hæð þess full-
gerða fyrir æfingar og félagslega
aðstöðu. Kannske var kappið
meira en forsjá. Það þarf hörku-
mikinn dugnað og styrka fjár-
málaaðstöðu til að starfrækja
slíka menningarhöll að fyrirhug-
uðum hætti þeirra kórfélaganna.
Þeir höfðu lagt fram 40—50 þús-
und vinnustundir í sjálfboðastarfi
og aflað nokkurs fjár að auki með
aðstoð Kvennaklúbbs kórsins, en
skulduðu aðeins 800.000,- krón-
ur. Þrátt fyrir það var ljóst að mik-
ið fé þyrfti til að ljúka byggingu
hússins og einnig óljóst um
rekstrarform er borið gæti uppi
kostnað við nýtingu hússins. Vit-
að var að bæjarfélagið vanhagaði
jafnan um hús til ýmissa nota.
Varð þá til hugmynd um að gefa
bænum 78% hússins, þ.e.a.s.
neðri hæð 678m2, að rúmtaki
2960m3, samkvæmt nánar til-
greindu í gjafabréfi og fór afhend-
ingin fram í 30 ára afmælishófi
kórsins 10. des. 1983.
Ýmsar hugmyndir voru ræddar
m.a. að gera þarna dagheimili þar
eð góð lóðarskilyrði voru til stað-
ar. Margt fleira gat komið til
greina, bókasafn, mynjasafn,
listasafn bæjarins o.fl.
Þá kom til sögu veitingamaður
úr Reykjavík sem á að ættarfylgju
stórhug og djörfung til að fást við
átakaverkefni, Ragnar Örn Pét-
ursson. Hann tók á leigu veitinga-
aðstöðu K.K.K. á efri hæð húss-
ins og hefur hana enn er þetta er
skrifað. Síðan hóf hann samninga
við Keflavíkurbæ um leigu og
uppbyggingu veitingaaðstöðu á
eignarhluta bæjarins.
Ragnar Öm fól Verkfræðistofu
Suðurnesja og Teiknistofunni
ARKO allan undirbúning að
framkvæmdum, sem hófust um
miðjan nóvember s.l. Fram-
kvæmdir gengu með eindæmum
vel, enda vann fjöldi fagmanna úr
flestum iðngreinum við að full-
nægja kröfum hönnuða og fram-
kvæmdarstjóra. Það ótrúlega
tókst. Salarkynnin voru vígð 14.
mars s.l. Til að ljúka slíku stór-
virki á 4 mánuðum þarf góða
skipulagningu og samhug allra er
að verki standa. Það kostaði
nokkrar vöku- og vinnunætur í
lokin — en það tókst, síðustu
handtökin vom unnin 14 mínút-
um áður en vígslan átti að hefjast
og vom gestir þá famir að streyma
að.
Að dómi þeirra er viðstaddir
vom vígsluna og skoðað höfðu
salarkynnin, er hér eitt hið glæsi-
legasta samkvæmishús að hönn-
un og skipulagi, sem er eiganda til
mikils sóma og allra óskir hnigu í
þá átt að starfsemin mætti einnig
verða til heilla og farsældar. Að-
spurður telur Ragnar Örn að
kostnaður við þessa framkvæmd
muni verða um 20 milljónir og að
60—70% af kostnaðinum muni
falla í sinn hlut. Varðandi rekstur-
inn áformar hann að þetta verði
skemmti- og veitingastaður, sem
standi ekki að baki slíkum stöð-
um á höfuðborgarsvæðinu. Boðið
verður upp á innlenda- og erlenda
skemmtikrafta, sem sómi slíkum
stað. Hljómsveitin Klassík hefur
verið ráðin til að sjá um lifandi
músik, en einnig er boðið upp á
diskótek. Salarkynnin eru þama
mörg fyrir stærri eða smærri
veislur og samkvæmi. Þá hefur
Ragnar Örn starfrækt í húsinu um
nokkurt skeið sjávarréttastað er
hann nefnir Sjávargull, og er hann
opinn öll kvöld. Þeir sem sækja
þann stað fá þá jafnframt frátekið
borð í dans- og skemmtisal húss-
ins. Ragnar Örn segir 50—60
manns vera á launum við fyrir-
tækið og bendir það til þess að hér
sé um meiri umsvif að ræða en
menn gera sér almennt grein fyrir.
Hann er mjög bjartsýnn á framtíð-
ina og hyggur að ferðamannaþjón-
usta eigi eftir að margfaldast hér á
skaganum.
í þakkarbréfi bæjarstjórans
Steinþórs Júlíussonar til K.K.K.
er hann tók formlega við húsinu,
sagði hann:, ,Þó að lífið sé strit og >
kapphlaup eftir félagslegum um-
bótum, þá munu einstaka gleði-
stundir vonandi fylgja manninum
á meðan hann lífsanda dregur. Ég
er viss um að slíkar gleðistundir
munu verða margar í samkomu-
húsinu, sem þið viljið nefna Tóna-
berg.“
Ég býst við að flestir Suður-
nesjamenn geti tekið undir
frómar óskir Steinþórs um sannar
gleðistundir í Tónabergi.
J.T.
Hljómar skemmtu í tilefni af opnun veitingahússins.
88 FAXI