Faxi - 01.12.1986, Blaðsíða 45

byggðum íslendinga vestan hafs,
hefur verið bæjarstjóri í íslend-
inga byggðinni Gimli, Manitoba,
þrjú kjörtímabil og nýkosinn í það
fjórða, þau hjón hafa komið um
tuttugu sinnum til íslands og ver-
ið í fararbroddi þeirra Vestur-ís-
lendinga sem efla tengsl Vestur-
íslendinga og íslendinga heima.
31. júlí 1986 var runninn upp,
þanndagkl. 16.40 skyldi lagt upp
í langa ferð. Allir voru mættir á til-
skyldum tíma á Keflavfkurflug-
velli, en eins og vera bar varð
seinkun á flugi um eina klst.
Sungið var kveðjulag við góðar
undirtektir, því biðsalur Flugleiða
var troðfullur af fólki.
Ferðin var hafin með 87 félög-
um, þar af voru 37 söngmenn hitt
voru eiginkonur og vinir KKK,
sem fengu að fljóta með, aðrir far-
þegar voru okkur óviðkomandi.
Vélin var fullskipuð, um 200
manns. Að fara vestur um haf eins
og þar var orðað fyrir og um alda-
mótin síðustu var sko stórmál, en
nú flugum við ofar skýjum á tæp-
um 6 tímum. Það var dálítið
merkilegt að við fórum í loftið kl.
17.25 og lentum kl. 17.45. Það
mátti ekki miklu muna að við
værum ekki lent áður en við lögð-
um af stað. Klukkan var sex tím-
um á eftir í Winnipeg. En þetta
var nú útúrdúr.
Við vorum lent í Winnipeg, höf-
uðborg Manitoba. Fólk fékk þá
aðhlynningu og veitingar, sem
voru fyrsta flokks hjá Flugleiðum.
Samt voru allir fegnir að lenda og
hafa fast land unir fótum. Farar-
stjóramir komu til móts við okkur
á flugvellinum. Dálítið stopp varð
Á góðri hvíldarstund: Sœvar Helgason, Ragnheiður Skúladóttir undirleikari,
Ingibjörg Ingimundardóttir, Jakob Indriðason annar greinarhöfunda,
Guðmar Pétursson, Valgerður Baldvinsdóttir og Gunnar Jóhannsson. Tkd
Ámason er hér fremst á myndinni vingjarnlegur og frœðandi.
Inni f stœrstu verslunarmiðstöð Norður Ameríku
hjá okkur við að komast í gegnum
tollinn, var það vegna smá mis-
skilnings, sem að sjálfsögðu leyst-
ist.
Allur hópurinn gisti á Winnipeg
Delta Inn hótelinu, stórglæsileg
bygging upp á 30 hæðir með
sundlaug og heitum pottum,
einnig grasgarði, sannkallaður
ævintýraheimur, á tólftu hæð í
byggingunni. Já, þeir eiga mörg
stór hús í útlöndum og auðvitað í
Kanada lika. Fyrsti ágúst var ekki
með neitt sérstakt á dagskrá fýrri-
partinn, því hvfldist fólkið vel. En
um hádegi komu boð frá frú
Helgu Andersen, að hún vildi fá
allan hópinn klukkan eitt í garð-
veislu. Þar var sungið, borðað og
drukkið. Veðrið var eins og best
verður á kosið, húsakynni og
garðurinn yndislegt og gestgjaf-
inn frábær vinur allra enda af ís-
lenskum ættum. En klukkan sex
áttu allir að mæta í rútur sem
fluttu okkur um borð í skemmti-
ferðaskip, sem gekk um Rauðána.
Skipið var hjólaskip sem leið
svona áfram eftir fljótinu í kvöld-
kyrrðinni, þar sem við fengum
góða yfirsýn yfir býlin á bakkan-
um með trjám og skrúðgörðum.
Síðan var borinn fram kvöldverð-
ur og dansað og sungið ftam undir
lágnætti.
Fyrsti dagurinn var liðinn í Kan-
ada við veislur, söng og dans.
Annan ágúst var farið að Gimli,
sem eins og áður er sagt eru höf-
uðstöðvar íslendingabyggðar í
Kanada. Það var um klukkutíma
ferð frá Winnipeg að Gimli eða
100 km.
Allt er þetta gróið land og mátti
Söngstjórínn Siguróli Geirsson skoðar áletrað skinn
er Kvcnnakór Suðumesja hafði skilið eftir 1977 hjá
Helgu Andersen, er kórinn var á söngfor um Kanada.
fkveðjuhóp hjá fslendingafélaginu f Winnipeg var áletmð skinn með öllum þátttakendum afhent Tbd
Ámasyni og frú íþakkarskyni fyrir ftúbœra fararstjóm. Málverkið á skinninu er eftir Sœvar Helga-
son, en hann og Jóhann Lfndal formaður K.K.K. standa á milliþeirra hjónanna. Ljósmyndir: Þórður
Ingimarsson.
FAXI 321