Faxi - 01.12.1986, Blaðsíða 85

hafi verið 100—200 metra frá landi
framundan blómlegum og vel
hirtum sveitabæ. Veður var gott,
N.A. gola, en bætti í vindinn þeg-
ar á leið kvöld. Um nóttina var
legið fyrir akkeri á Drangsnesi, og
um morguninn var akkerið dregið
inn og haldið þangað, sem netin
voru lögð kvöldið áður, en þegar
þangað kom, voru engin net sjá-
anleg. Hvað var nú? Hvað hafði
gerst? 5 belgir á hvorri trossu.
Einn belgur á hverjum netaskil-
um. Gat það verið að allt væri
sokkið og þá vegna mikils afla.
Ekki var það trúlegt, ef miðað
skyldi við afla dagana á undan.
Ýmsar getgátur voru uppi um
hvað orðið hefði af netunum. Einn
hvað upp úr með það að netunum
hefði verið stolið, farið með þau í
land og þá væri ekki um annað að
gera en fara í land og leita. Ekki
vildu menn fallast á þessa tillögu,
en eftir miklar umræður var sam-
þykkt að fara í land og láta sem við
værum aðeins að skoða okkur
um, en hafa augun hjá okkur ef
eitthvað skyldi bera fyrir. Var nú
léttbáturinn settur á flot og róið í
land. Það mun hafa verið all al-
gengt, ef menn fóru í land og
komu á sveitabæi, að þá var beðið
um mjólk til kaupa, og í þetta sinn
var það haft að yfirvarpi að fá
keypta mjólk. Ekki var það mögu-
legt því mjólkun var ekki lokið.
Við sáum nautgripi á beit í gil-
dragi rétt hjá bænum og við nán-
ari athugun reyndust það vera
geldneyti. En það reyndist vera
fleira í þessu gildragi en gelneyti.
Þar voru líka síldamet. Þessi net
sem við vorum með voru merkt,
leðurbót var bensluð á báðar
klæmar og á þessar leðurbætur
var brennimerkt Á.P. (Ásgeir Pét-
ursson). Líklega hafa þjófamir
ekki séð þessi meki, nema þeir
hafi verið svo ömggir með felu-
staðinn, sem var svolítið moldar-
barð og mokað mold að, þeim
megin, sem að sjónum snéri. Ég
veit ekki hvort við urðum glaðir
yfir þessari uppgötvun, en þama
höfðum við nokkuð erindi sem
erfiði. Við áttum ekki frekari
orðaskipti við heimamenn, en
tókum hvor okkar 2 net. Við vor-
um 4 en netin 8 og bámm við þau
til sjávar, og rémm með þau um
borð í Bám. Þetta sumar 1930 var
allmikil útgerð á Drangsnesi. Þar
var Andrés Runólfsson úr Hafnar-
firði allt í öllu eins og sagt er.
Þama vom 3 systur úr Garðinum,
Guðrún og Sigríður, tvíburar og
Pálína Þorleifsdætur frá Hofi í
Garði. Þar var einnig Matthías
Oddsson frá Presthúsum tilvon-
andi eiginmaður Guðrúnar. Þar
var og Júlíus Daníelsson frá
Garðabæ í Grindavík, og að síð-
ustu Gestur Einarsson ættaður frá
Patreksfirði, Gestur og Pálína
urðu hjón. Júlíus og Sigríður
urðu einnig hjón. Ég gæti eflaust
spunnið þennan þráð lengur en
það yrði kannski hvomgum til
ávinnings, höfundi né lesanda.
Um það bil 25 árum síðar en neta-
stuldurinn átti sér stað, var ég
samtíða manni ættuðum af
Ströndum og þá bar þetta mál á
góma. Hann segist ekki rengja
þessa sögu. Ég sagði að auðvitað
væri mér sama hvort hann tryði
sögunni eða ekki, því ég væri að
fara þarna með satt mál. En þó við
hefðum þessa reynslu af þeim í
Steingrímsfirði, þá hefur mér lík-
að vel við þá menn, sem ég hefi
kynnst af þeim slóðum, þeir em
greindir margir hverjir hraust-
menni og afkastamenn við vinnu.
Ég mun ekki fordæma skóginn þó
ég fyndi þar eitt fölnað lauf.
Skrifað í maí 1984.
Matthías Hallmannsson.
INNROMMUN
SUÐURNESJA
Keflavík - Sírni 3598
FAXI 361