Faxi - 01.12.1990, Blaðsíða 27

Foreldrar Jóns og systkini. I aftari röð frá vinstri eru Sigurður Hallur,
Þórður, Soffía og Jón Gunnar. Fyrir framan sitja Hulda og Stefán og eru
með yngstu börnin, Halldór og Helgu Ragnheiði.
Ætt og uppruni
Eins og áður sagði er Jón Gunnar
fæddur í Hafnarfirði 26. júní árið
1931. Hann er sonur hjónanna Stef-
áns Jónssonar og Huldu Þórðardótt-
ur. Stefán stóð fyrir rekstri Vél-
smiðju Hafnarfjarðar og var hann
reyndar viðriðinn þann rekstur allt
til áttræðisaldurs. En þjóðkunnur
varð Stefán fyrir störf sín að sveitar-
stjórnarmálum. Hann var framá-
maður í liðsveit Sjálfstæðismanna
og sat síðast í bæjarstjórn Hafnar-
fjarðar árið 1978 og hafði hann þá
setið í sveitarstjórn i 44 ár. Er vafa-
samt að nokkur hafi sinnt slíkum
störfum lengur en Stefán.
Foreldrar Jóns Gunnars eignuðust
sex börn og meðal þeirra er Sigurð-
ur Hallur héraðsdómari í Keflavík.
Um uppvöxt Jóns Gunnars má ef-
laust segja hið sama og við á um
flest önnur börn og unglinga sem al-
ast upp við sjávarsíðuna. 1 stríðinu,
þegar Jón Gunnar er ekki nema
12—13 ára var oft mikil vinna fyrir
unglingana við kolauppskipun í við
höfnina og þar fékk hann því sína
eldskírn við vinnu.
Nám og störf
Að afloknu skyldunámi hófst nám
við Flensborgarskóla og þaðan á
Jón Gunnar margar góðar minning-
ar. Þótti honum ákveðinn stíll og
virðingarblær yfir skólanum. Voru
þá m.a. nokkrir nemendur við skól-
ann í heimavist. Félagslíf var mikið
og fjölskrúðugt, ekki hvað síst minn-
ist hann skíðafélags skólans. Tók
hann þátt í því af líf og sál og var
m.a. safnað fé til skíðakaupa til þess
að sem flestir nemendur skólans
gætu komist á skíði. Var síðan farið
í skíðaferðir í Hveradali og að Kol-
viðarhóli. 1946 tók Jón Gunnar
landspróf og settist árið eftir í
Menntaskóla Reykjavíkur og lauk
þaðan stúdentsprófi vorið 1950.
Eins og flestir námsmenn á þess-
um árum, þá vann Jón Gunnar við
ýmis störf á sumrin. Þrjú sumur
vann hann í vélsmiðju, tvö sumur
var verið á síldarbátum og tvö sum-
ur við karfabræðslu hjá Lýsi og Mjöl.
Þá var allur karfi bræddur og var
hann varla talinn ætur, þessi líka
ágæti fiskur sem hann er í dag álit-
inn. 1949 var Jón Gunnar á Fagra-
kletti og var það aflahæsta skipið
það sumarið. kom að landi með
13000 mál og tunnur. Skipstjóri var
þá aflamaðurinn Jón Sæmundsson
og skipsfélagar af Suðurnesjum þeir
bræður Emil og Karl Þórðarsynir,
svo og Sæmundur Þórðarson frá
Vatnsleysu.
Háskólanám
og hraunsteypa
Að afloknu stúdentsprófi settist
Jón Gunnar í Háskóla íslands og
nam verkfræði í eitt ár, en snéri sér
eftir það að námi í viðskiptafræöi og
lauk því námi vorið 1956. Sem fyrr
vann Jón Gunnar mikiö samhliða
námi og er hér var komið sögu veitti
hann forstöðu fyrirtæki í Hafnar-
firði er Hraunsteypan hét. Fram-
leiddi fyrirtækið byggingarstein,
milliveggjastein úr hraungjalli. Þótti
þessi steinn mikið betri en vikur-
steinninn sem mest hafði verið not-
aður frarn að þessu. Sá vildi molna
á tiltölulega skömmum tíma. Vinn-
an við Hraunsteypuna var mikið
puð, því flest verkin voru unnin með
handafli einu saman. Marga við-
skiptavini átti Jón af Suðurnesjum,
því þaö lá vel við að versla við
Hraunsteypuna, því hún var við
Hvaleyrarholtið — rétt á leið manna
heim eftir ýmis erindi í höfuðborg-
inni.
Fjölskylda stofnuð og
alvara lífsins tekur við
Á seinni árum sínum í háskólan-
um kynntist Jón Gunnar ungri
Reykjavíkurmær, Gunnhildi Guð-
mundsdóttur. Hún vann við af-
greiðslustörf í vefnaðarvöruverslun
og einnig vann hún í nokkur ár við
útvarpið. Þar hafði hún þann starfa
að taka á móti fólki sem var að
koma til að tala í útvarp. Þessu fólki
þurfti að sinna áður en til útsending-
ar kom. Gunnhildur og Jón Gunnar
giftu sig árið 1955 og hófu búskap í
Hafnarfirði. Skömmu síðar eignuð-
ust þau sitt fyrsta barn — Ingigerði.
Þegar Jón Gunnar tók við próf-
skírteini sínu í háskólanum var fátt
eitt ákveðið um framtíðaratvinnu.
Hann var enn að starfa við Hraun-
steypuna í Hafnarfirði. Þá var það,
að skólabróðir hans einn hafði sam-
band við hann og stakk upp á því,
að hann færi vestur á firði, nánar til-
tekið til Flateyrar í Önundarfirði, til
aö taka við og stýra rekstri á fyrir-
tækjum Einars ríka.
Nú voru góð ráð dýr. Einn af kenn-
urum Jóns Gunnars í viðskiptafræð-
Eins og segir frá í viðtalinu, þá er
Jón Gunnar liðtækur við píanóið.
Hér er hann að taka lagið á góðri
stund.
inni var Gylfi Þ. Gíslason, síðar ráð-
herra. Hann var vanur að segja við
nemendur sína, að þeir ættu að af-
loknu námi að fara til vinnu á lands-
byggðinni, því þeim bæri skylda til
að láta strjálbýlið njóta þeirrar
menntunar sem þeir hefðu hlotið.
Ætli það hafi ekki verið þessi orð
Gylfa sem réðu því, að hann sló til
og samþykkti að fara vestur.
Koman til Flateyrar
Það var eftir áramótin 1956—57
að Jón Gunnar kom til Flateyrar í
fyrsta sinn. Þetta var sem sé um há-
vetur og annan eins snjó hafði hann
aldrei séð. Húsnæðið sem beið var
eitt herbergi, en það skipti svo sem
ekki máli, því næg voru verkefnin.
Fyrirtæki Einars ríka hét ísfell og
var það í raun eina fyrirtækið á Flat-
eyri sem eitthvað kvað að. Viðfangs-
efnin voru þessi: Tveir togarar, hrað-
frystihús, fiskimjölsverksmiðja og
önnur fiskverkun. Mikill fjöldi fólks
starfaði við fyrirtækið, þ.a.m. um 60
manns á togurunum. Því má svo
skjóta inn hér, að þar sem verkfall
var yfirvofandi, þá var fyrr en áætl-
að var sent eftir Gunnhildi og Ingi-
gerði og þau þurftu því öll að búa í
þessu eina herbergi fyrst um sinn.
Sjokk í fyrstu,
en það leið frá
— árin urðu 26
Ég hef spurt Gunnhildi hvernig það
hefði verið að koma svo til beint úr
hringiðu höfuðborgarinnar og í 500
manna sjávarpláss, þar sem allt lífið
gekk út á að vinna, vinna og vinna
síðan svolítið meira.
„Þetta var að sjálfsögðu algert
sjokk í fyrstu, en við komumst til-
tölulega fljótt yfir það. Jón hafði nóg
að gera og ég reyndi að koma
áhugamálum mínum í fram-
kvæmd." Þetta eru orð að sönnu.
Fyrirtækið hafði ekki gengið allt of
vel, en fljótlega eftir að Jón Gunnar
tók við var tekin sú ákvörðun að
vinna allan afla skipanna heima, þá
fór að ganga betur. Á næstu árum
lifnaði svo yfir félaginu, að lagt var
í kaup á nýjum togara árið 1959. Var
það togarinn Sigurður, en reyndar
komst liann aldrei lengra en til
Reykjavíkur, þegar hann kom til
landsins árið 1960. Reyndar seldi
Einar ríki fyrirtækið árið 1960 og
var þá Fiskiðja Flateyrar stofnuð
undir stjórn Rafns A. Péturssonar.
Skildu þá leiðir Jóns Gunnars og
þess fyrirtækis og stofnaði hann eig-
ið fyrirtæki, Fiskborg með tveimur
heiðursmönnum á staðnum, þeim
Jóni Guðbjörnssyni, byggingameist-
ara, og Birni Önundarsyni, héraðs-
lækni. Því fylgdi mikil vinna og mik-
ið basl, en líka stundum góður ár-
angur. 1962 kom Einar Oddur Krist-
Sendum öllum Suðurnesjabúum góðar
jóla- og nýársóskir, með þakklœti fyrir
stuðning á liðnum árum.
Slysavamarsveitin Þorbjörn
Grindavík
FAXI 219