Faxi - 01.12.1990, Blaðsíða 56
ingu eru þeir gjarnir á að fram-
kvæma fyrst og hugleiða málið síð-
an á eftir.
Hinn ólánssami bílstjóri komst á
næstu lögreglustöð þar sem lögregl-
an læsti hann inni í fangaklefa til að
vernda hann, en til allrar óhamingju
fyrir bílstjórann hafði slysið átt sér
stað nálægt herstöðinni sem hinir
látnu hermenn tilheyrðu, og allur
'herflokkurirfn kom út til að hefna
þeirra. Svo mikill var mannfjöldinn
sem kom á hæla þeirra og svo mikil
var heiftin að vopnuð lögreglan
fékk ekki við neitt ráðið. Múgurinn
braust inn á lögreglustöðina, yfir-
bugaði lögreglumennina og náði
bílstjóranum út og drap hann á
staðnum.
Það var inn í þetta öngþveiti sem
við höfðum ekið, og þótt við vildum
snúa við og flýja af staðnum var það
útilokað þar sem múgurinn hafði
varpað trjábolum fyrir framan og
aftan bifreið okkar til að loka und-
ankomuleið okkar. Við vissum að
við vorum í iífshættu. Hér gat allt
gerst. Ég skrúfaði niður bílrúðuna
og flýtti mér að segja nærstöddum
að hér væru tveir prestar á ferð, og
í bjarmanum af brennandi bílnum
sáu þeir að annar þeirra var hvítur
maður. Innfæddir bera mikla virð-
ingu fyrir Guði og prestum hans. Og
þar sem þeir eru hjátrúarfullir vilja
þeir yfirleitt ekki gera neitt sem
gæti kallað yfir þá reiði Guðs. Einnig
hafa kristniboðar löngum verið hátt
skrifaðir í Nígeríu. Þetta vissi ég og
gerði mér far um að sína þeim minn
hvíta hörundslit.
Þeir sem næstir stóðu gáfu þá til-
skipun um að taka trjábolinn frá
framhjólum bílsins svo að við gæt-
um ekið á brott. Þeir ráðlögðu okk-
ur að koma okkur í burtu hið snar-
asta. En gjaldkerinn var sem lamað-
ur af hræðslu og gat sig hvergi
hreyft. Hann þekkti vel sína eigin
landsmenn og hafði þegar komist
að þeirri niðurstöðu að síðasta
stundin væri runnin upp. Þegar ég
hrópaði á hann, „flýttu þér , maður!
Hvað ertu að hugsa?" Kom svo mik-
ið fát á hann að hann vissi ekki sitt
rjúkandi ráð. Eftir mikið fát og
handapat tókst honum að koma
bílnum í gír og aka af stað, en þá
dundu ósköpin yfir okkur.
Aðrir nærstaddir höfðu ekki heyrt
hverjir við vorum og héldu að við
værum að sleppa úr höndum þeirra.
Þeir létu bareflin leika á öllum bíln-
um og miklu grjótkasti rigndi yfir
okkur um leið og við ókum á brott.
Afturrúðan brotnaði og alls kyns
drasli rigndi inn í aftursætið. Það var
248 FAXI