Morgunn


Morgunn - 01.06.1969, Side 23

Morgunn - 01.06.1969, Side 23
MORGUNN 17 þeirra, sem á hann hlýddu meðal annars vegna þess, að hann var að ýmsu leyti í samræmi við eldfornar arfsagnir þessara þjóða, sem þeim voru kunnar og þeir töldu heilagar. Segja má, að kenningar Páls hafi síðan orðið megingrund- völlur guðfræðinnar og kenninga kirkjufeðranna, þær um- búðir um sjálfan kjarnann í boðskap Jesú, sem kirkjan hef- ur haldið sér við í meginatriðum og gjörir að verulegu leyti enn þann dag i dag. Þessum umbúðum lýsir mjög víðlesinn rithöfundur og kunnur fræðimaður einkum í sálarfræði, trúarbragðasögu og þjóðfélagsvísindum, P. W. Martin að nafni í bók sinni Experiment in Depth, sem ef til vill mætti nefna á íslenzku: Leitin að kjarnanum. Hann kemst þar meðal annars að orði á þessa leið: „Þessar umbúðir hafa smátt og smátt í för með sér grund- vallar breytingu á kenningunni. 1 stað þess að maðurinn skyldi fyrst og fremst leita guðsríkis og hans réttlætis og vinna þannig að fullkomnun sinni með ugg og ótta, er hon- um tjáð, að þegar sé búið að gjöra þetta fyrir hann. Hann sé þegar „endurleystur fyrir blóð lambsins". „Fullkomin fórn“ hafi þegar verið færð. Syndir hans hafi verið „þvegn- ar burt“. Allt það, sem hann þurfi að gjöra, sé að ,,trúa“, og þá muni hann frelsaður verða. Það skal tekið fram, að allar þessar fullyrðingar hafa sannleika að geyma. Að sama skapi, sem sá andi, sem var í Kristi Jesú, sigrar í sálu mannsins, verður hann sáluhólpinn. En í þessu gætir þó hins vegar mjög áhrifa hinna eldfornu goðhetjusagna (archetype). Trúin ein nægir. Skilyrðislaus játning er allt það, sem krafizt er . . .“. Því skal ekki neitað, að þessar umbúðir guðfræðinganna um sjálfan kjarnann í kenningu Jesú hafa vissulega, og ekki sízt á liðnum öldum, veitt mörgum styrk og huggun, og gera það, að því er ýmsa snertir, enn þann dag í dag. Hinu verð- ur þó ekki með rökum neitað, að máttur og áhrifavald þeirra, og þá um leið sjálfrar kirrkjunnar, fer nú dvínandi. Fyrir þeirri staðreynd þýðir ekki að loka augunum. Þess vegna hygg ég, að fyllilega sé kominn tími til þess fyrir leið- 2
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.