Morgunn


Morgunn - 01.06.1969, Side 31

Morgunn - 01.06.1969, Side 31
MORGUNN 25 var fyrir utan manninn, en tiltölulega lítið að honum sjálf- um. Við höfum sífellt verið að reyna að þekkja umhverfi okkar og hagnýta okkur það, en hirt minna um hitt, að reyna að þekkja okkur sjálfa, hvað við í raun og veru erum og hvað okkur sé ætlað að verða. Þau svið höfum við látið eftir trúnni og heimspekinni að fræða fólkið um. Þar hefur ekki verið talin þörf nákvæmrar eða vísindalegrar rann- sóknar og þekkingar, heldur eigi þar trúin ein að koma til skjalanna og bollaleggingar heimspekinganna. Vísindin hafa löngum verið svo niðursokkin í það að rann- saka efnið, eigindir þess og orku, og beizlun þeirra krafta, sem þar finnast, í þjónustu okkar, ekki aðeins til aukinna þæginda og velmegunar, heldur líka til aukins valds og inn- byrðis baráttu, eyðileggingar og styrjalda, að annað hefur þar naumast komizt að. Á anda mannsins eða sál hafa raun- vísindin litið nánast sem sjálfsblekking. Þau hafa haldið því fram, að þar sé ekki um neinn sjálfstæðan veruleika að ræða, heldur aðeins starf heilafrumanna og taugakerfisins, sem verði að sjálfsögðu að engu um leið og hkaminn deyr og frumur hans rotna og eyðileggjast. Hér skal ekki farið mörgum orðum um þessar neikvæðu fullyrðingar þeirra vísindamanna, sem efnishyggjuna að- hyllast. Ég bendi aðeins á, að fyrir henni skortir fullgild og knýjandi rök. Þetta er í rauninni aðeins tilgáta, sem öllum er frjálst að aðhyllast eða hafna. Og sannleikurinn er sá, að þeim fer nú ört fækkandi, einnig í hópi vísindamannanna, sem halda því fram, að þessi tilgáta efnishyggjunnar, að maðurinn sé ekkert annað og meira en þessi dauðlegi efnis- líkami, sé á engan hátt styrkt traustari sönnunum og rökum en tiigáta annara vísindamanna um það, að maðurinn sé fyrst og fremst andleg vera, lifandi sál, sem starfi um stund- arsakir í líkama í heimi efnisins. Allt bendir til þess, að önnurhvor tilgátan hljóti að vera rétt. Þriðja möguleika hafa menn að minnsta kosti ekki enn- þá komið auga á. Á meðan svo er litið á, að hvorug þessi til- gáta sé sönnuð á alveg óyggjandi hátt og svo augljósan og
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.