Morgunn


Morgunn - 01.06.1969, Side 71

Morgunn - 01.06.1969, Side 71
MORGUNN 65 þú þarft á þeim að halda. Og þú getur fylgzt svo vel með þessari eign þinni, að þú vitir jafnan hvað mikið þú átt eftir. Tími þinn er aftur á móti eingöngu eyðslufé. Þú verður að eyða honum jafnóðum og hann fellur þér í skaut. Ef þú ætlar að spara tímann með því að gera ekkert við hann, þá ferðu heimskulega að ráði þínu. Þá verður hann að engu í höndunum á þér. Þú ert þá búinn að tapa honum að fullu og öllu, án þess að hafa fengið nokkurn skapaðan hlut fyrir hann. Peninga getum við oft fengið að láni, þegar við þurf- um mjög á þeim að halda. En ég veit ekki um nokkurn banka eða lánasjóð, þar sem þú getur fengið þér lánaðan tíma, þeg- ar þér liggur á, til dæmis þegar þú sérð fram á það, að þinn eiginn tími hér á jörð sé að þrotum kominn. Og að því dreg- ur fyrr eða seinna fyrir okkur öllum. Af þessu leiðir, að viðhorf hugsandi manns til tímans hlýtur að verða allt annað en viðhorf hans til peninga sinna. Og satt að segja held ég að það sé mjög gott, að þetta skuli vera svona. Og um það mættum við vel hugsa miklu oftar en við almennt gerum. Hinn mikli höfundur lífsins gefur okkur hvorum um sig hér á jörð aðeins örlítið brot síns eilífa tíma. Og hann setur ófrávíkjanleg skilyrði fyrir þessari gjöf, eða öllu heldur fyr- ir þessu láni, sem hann veitir okkur til ráðstöfunar. Það lán færð þú aldrei útborgað allt í senn, heldur smátt og smátt, eitt og eitt augnablik í einu. Þessu augnabliki verður þú að eyða um leið og það gefst. Annars er það frá þér tekið fyrir fullt og allt, og þú færð það ekki, hvað sem í boði er. Liðin stund kemur aldrei aftur. Ég held, að með þessu sé hinn mikli höfundur tímans að brýna það fyrir okkur öllum svo ijóst, að ekki verði um villzt, hver höfuðnauðsyn það sé hverjum manni að nota tíma sinn rétt, verja þar engri stund að óþörfu til ónýtis eða jafn- vel til verra en ónýtis. Og til ennþá frekari áherzlu á þessa skyldu bætir hann þeirri staðreynd við, að engum er gefið að vita, hver stund hans á jörð kann að verða sú hinzta, og hans tími þar með gjörsamlega þrotinn í þessu lífi. 5
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.