Bankablaðið - 01.07.1985, Blaðsíða 24

24
JON ADOI.I Cl'BJONSSON
TÍMABÆRTAD
BANKAMANNA
SKOLINN
grunlaust um, að nú þegar sé unnt að
finna dæmi þessa“.
- Hvernig telur þú að breyta þurfi
menntun íslensks bankafólks til sam-
ræmis við þessar breyttu aðstæður?
„í sambandi við menntun bankamanna
og þær breytingar sem orðið hafa og
munu verða í framtíðinni, þá verður mér
fyrst hugsað til Bankaskólans. Hann hef-
ur vissulega eflst mikið á síðustu árum,
og að mínu mati fylgst vel með þróun
bankamála; hann hefur tileinkað sér
margvíslega nýbreytni við menntun
starfsmanna. Vitaskuld er það svo, að
aldrei verða allir fullkomlega ánægðirog
alltaf má gera betur. Ég get ekki hugsað
mér aðra heppilegri lausn á kennslumál-
um starfsmanna en að efla Bankaskól-
ann, þennan sameiginlega menntafarveg
bankanna. Á þessum tímamótum tel ég
vera mjög til athugunar hvort ekki sé
kominn tími til að gera skólann að heils-
dagsskóla.
Þess er einnig að geta að það liggur í
loftinu að bankamir muni í ríkara mæli
en áður ráða til sín sérmenntað fólk,
bæði á tæknisviði og viðskiptasviði.
Endurmenntun er einnig mjög mikil-
væg, bæði á meðal almennra banka-
manna og sérfræðinga. Bankaskólinn á
að hafa það hlutverk að sinna þessum
þætti a.m.k. að mestu leyti fyrir fyrr-
greinda hópinn, en aftur á móti er eðli-
legt að sérfræðingar sæki sína endur-
menntun til háskólans eða sérstakra
námskeiða, hérlendis og erlendis, sem til
falla.“
Jón Adolf Guðjónsson er einn af
þremur bankastjórum Búnaðarbanka
Islands. Við höfðum tal af Jóni, og
spurðum fyrst hverjar af þeim breyt-
ingum sem orðið hafa á síðustu miss-
erum, eða eru væntanlegar, hefðu að
hans dómi mest áhrif á bankastarf-
semina á íslandi?
„Fyrst vil ég nefna tölvuvæðinguna.
Tölvuvinnslan er raunverulega eini um-
talsverði þátturinn, allt frá stofnun
Seðlabanka íslands með Seðlabanka-
lögunum, sem leitt hefur til verulegra
breytinga í starfsemi bankanna, og á
áreiðanlega eftir að verða framhald á
þróun hennar. Stofnun Reiknistofu
bankanna, í samvinnu bankanna, var á
sínum tíma merkur kafli í þessari sögu,
og um þessar mundir er verið að taka
stórt stökk á þessu sviði, en þar á ég við
hina svonefndu beinlínuvinnslu.
Þegar litið er til nútíðar og næstu
framtíðar kemur í ljós, að ýmsir aðrir
þættir í bankastarfseminni munu breytast
og farið verður inn á nýjar brautir. Á síð-
asta ári fengu bankamir tillögurétt að
vaxtaákvörðunum á flestum flokkum
inn- og útlána. í kjölfarið fylgdu ýmsar
nýjar tegundir innlánsforma með hvers-
kyns afbrigðum af vöxtum og vaxtaút-
reikningi. Þessu samfara hafa innláns-
stofnanimar, hver fyrir sig, kynnt kjör
sín með miklu auglýsingaflóði, sem á
stundum hefur virst æði broslegt og bera
vott nokkurri taugaspennu og veiklun.
Það má örugglega slá því föstu að í fram-
tíðinni verði hugað meir að markaðs-
starfsemi en gert hefur verið fram að
þessu; auglýsingar eru einn þáttur þess-
arar starfsemi, en margt fleira kemur til.
- Kemur þú auga á einhverjar
hættur sem bankastarfseminni kann
að stafa af þessum breytingum?
„Þær breytingar sem ég hefi minnst
hér á fela það í sér að bankamir hljóta að
feta nýja stigu. Þeirrar tilhneigingar gæt-
ir í upphafi að hver fari sína leið. Og
vissulega má sjá marga kosti við aukna
samkeppni bankanna. Hinu má ekki
gleyma að neikvæðar hliðar eru líka til,
og er mikils um vert að stjómendur
bankanna séu þess minnugir. Bankarnir
hafa t.d. á ýmsum sviðum haft með sér
nána samvinnu, sem ég tel nauðsynlegt
að viðhalda. Þegar öllu er á botninn
Jón Adolf Guðjónsson, bankastjóri Búnaðar-
bankans.
hvolft, er stærð íslenska bankakerfisins
slík, þó að bankamir séu margir-já, of
margir -, að ýmsum nýjungum verður
komið á með minni tilkostnaði og betri
þjónustu ef allir standa saman en ef hver
er að pukra í sínu homi. Mér er ekki
VERÐI
HEILS
DAGS
SKÓLI