Morgunblaðið - 30.11.2008, Blaðsíða 24

24 Hönnun
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30. NÓVEMBER 2008
Eftir Ingu Rún Sigurðardóttur
ingarun@mbl.is
H
úsgagnahönnuðurinn
Reynir Sýrusson er
ábyrgur fyrir hönn-
un stóla, altaris,
skírnarfonts og fleiri
hluta í hina glænýju
Guðríðarkirkju í Grafarholti, sem
vígð verður næstkomandi sunnu-
dag, 7. desember. Verkefnið kom til
í samvinnu við arkitekta kirkjunnar
Þórð Þorvaldsson og Guðrúnu
Ingvarsdóttur hjá Arkþing. „Þau
voru að leita að stólum ásamt sókn-
arnefndinni og prestinum en fundu
engan sem hentaði. Þau voru sjálf
spennt fyrir því að hafa eitthvað ís-
lenskt þarna inni,“ segir Reynir og
í kjölfarið var hann fenginn til að
koma með hugmyndir að kirkjustól.
„Ég hitti annan arkitektinn á mið-
vikudegi en tillögurnar þurftu að
liggja fyrir á mánudegi. Ég fór á
fullt, lokaði mig inni langt fram á
nótt og var að alla helgina. Ég kom
með teikningu að fjórum stólum,“
útskýrir Reynir og var einn stóllinn
valinn úr og gerði hann módel af
honum til að sýna á fundi með
sóknarnefnd og presti. „Þeim leist
svona vel á hann og það varð ekki
aftur snúið,“ segir hann en þetta
var fyrir nokkrum mánuðum síðan.
Núna er hinsvegar búið að smíða
alla 244 stólana og verður bólstr-
unin sett á í kirkjunni.
Gegnheilt birki og stuðlaberg
Ennfremur hannaði Reynir sér-
staka brúðarstóla en þeir eru bæði
breiðari og með hærra baki en hin-
ir. Áklæðið á þeim er líka rautt en
svarbrúnt áklæði prýðir kirkjustól-
ana.
Eitt einkenni stólsins er að hann
er úr gegnheilu birki og eru engir
tveir stólar eins því viðurinn er svo
lifandi efni. Kemur það vel út þegar
mörgum stólum er raðað saman. Til
viðbótar er samsetningin sérstök en
engar skrúfur eru sjáanlegar.
Þemað inni í kirkjunni er stuðla-
berg og ennfremur er undirstaðan í
prédikunarstólnum og skírnarfont-
inum stuðlaberg. „Mitt var að út-
færa þetta og klára að smíða,“ seg-
ir Reynir sem einnig gerði knéföll
og grátur í kirkjuna. Uppbyggingin
er þannig að rýmið er sveigjanlegt
og er hægt að hliðra til og hafa nóg
pláss fyrir annars konar viðburði
en messur, eins og tónleika.
Í skírnarfontinum er grópuð hola
ofan í stuðlabergið, ofan í henni er
síðan rennd tréskál og ofan í henni
er sérsmíðuð glerskál.
Í eldri kirkjum eru oft óþægileg-
ir kirkjubekkir en hjá Reyni voru
þægindin í fyrirrúmi. „Ég fékk þá
spurningu strax hvort stóllinn væri
ekki örugglega þægilegur og hafði
það að leiðarljósi. Bólstrunin er
mikil og stóllinn formar sig að bak-
inu svo hægt er að sitja á ýmsa
vegu í honum. Það er auðvelt að
breyta aðeins um stellingu og halla
sér aftur.“
Til viðbótar verða í kirkjunni
staflanlegir stólar sem Reynir hafði
áður hannað.
Í Guðríðarkirkju verður birkið
gegnumgangandi viðartegund.
Krossinn og fleira er síðan úr látúni
og notast Reynir að einhverju leyti
við burstað stál líka.
Að mörgu þarf að huga í svo
stóru verkefni. „Þetta þarf allt að
tengjast og það er gaman að vinna
svona viðamikið verkefni. Til að
halda sama stílnum yfir öllu hanna
ég líka rekka á hjólum fyrir sálma-
bækurnar, moldunarkassa og
skóflu, blómastanda og fleira. Allt
passar þetta vel saman í útliti og
handbragði,“ segir Reynir sem hef-
ur áður unnið verkefni af svipaðri
stærðargráðu. Það var fyrir Orku-
veituna, hann hannaði allt inn í
Hellisheiðarvirkjun, móttökuborð,
ræðupúlt, útstillingarskápa og
fleira.
Í samvinnu við Útflutningsráð
Reynir er núna í samvinnu við
Útflutningsráð og er að vinna í hópi
sem ber nafnið Útstím. Markmið
þessa ráðgjafaverkefnis er að að-
stoða fyrirtæki við að ná fótfestu
fyrir vöru og þjónustu á erlendum
markaði. „Við erum að vinna að því
að koma hönnuninni í sölu erlend-
is,“ segir Reynir en verkefnið er í
samstarfi við viðskiptafulltrúa við
sendiráð Íslands og ráðgjafarfyr-
irtæki á erlendri grund.
„Ég er að leita að hönnunarversl-
unum til að selja húsgögnin mín. Ég
er að fara í lok janúar til Englands
vegna þessa.“ Hann stefnir líka til
Norðurlandanna og byrjar á Noregi
en Útstím stendur yfir í sex til átta
mánuði.
Reynir er spenntur fyrir því að
sjá kirkjuna tilbúna. Lokahönd
verður lögð á verkið í vikunni en
vígslan er á sunnudaginn kemur.
„Mér finnst þetta jákvætt fyrir ís-
lenska framleiðslu og íslenskt þjóð-
félag. Við erum að framleiða á fullu,
það eru alltaf einhver verkefni
þarna úti.“
Engir óþægilegir k
Morgunblaðið/Ómar
Sá litli og stóri Húsgagnahönnuðurinn Reynir Sýrusson við stólinn Karlsefni sem hannaður var sérstaklega fyrir
Guðríðarkirkju í Grafarholti úr gegnheilu birki. Reynir heldur á litlu módeli af stólnum í hendinni.
Húsgagnahönnuðurinn Reynir Sýrusson hannar
stóla, altari og fleiri hluti inn í hina glænýju Guð-
ríðarkirkju í Grafarholti sem verður vígð eftir
viku. Hönnuðurinn, sem framleiðir ýmiss konar
húsgögn, hvetur fólk til að velja íslenskt.
STÓLLINN sem Reynir hannaði sérstaklega fyrir Guðríðarkirkju ber
nafnið Karlsefni. Séra Sigríður Guðmarsdóttir, sóknarprestur í Graf-
arholti, valdi nafnið en Þorfinnur Karlsefni var þriðji maður Guðríðar
Þorbjarnardóttur, sem kirkjan er nefnd eftir. Hún var víðförlasti Ís-
lendingur miðalda og þótt víðar væri leitað. Hún var landnemi á
vesturströnd Grænlands, landkönnuður á Vínlandi ásamt Þorfinni
Karlsefni og móðir fyrsta vestræna barnsins sem fæddist í Vest-
urheimi. Guðríður og Karlsefni fluttust heim til Íslands eftir Vín-
landsförina. Eftir lát Karlsefnis fór Guðríður til Rómar í pílagríms-
göngu og gerðist síðan nunna til æviloka. Frá henni er sagt í Eiríks
sögu rauða og Grænlendingasögu og hún sögð skörungur mikill og
einlæg trúkona.
STÓLLINN KARLSEFNI
að
m
og
i.
n-
ar
itt,
ur
g-
g
r.
na
a
u“.
f
ð
u
rir